ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ












Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Ατύχημα ή μετεωρίτης; (επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων skyfall)

Ατύχημα ή μετεωρίτης; (επιχείρηση διαχείρισης κρίσεων skyfall)
Όσοι παρακολουθούν την επικαιρότητα θα πρόσεξαν ότι ο Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι υποστήριξε ότι το μετέωρο που έπεσε πρόσφατα (15.2.2013 τοπική ώρα 9.20 ) στην Ρωσία (περιοχή CHELYABINSK 900 μίλια ανατολικά της Μόσχας) ήταν δοκιμή κάποιου νέου αμερικανικού όπλου.

Επίσης στο διαδίκτυο κυκλοφόρησαν βίντεο που δείχνουν ότι το μετέωρο χτυπήθηκε από κάτι στο σημείο που η φλεγόμενη ουρά του χωρίζεται στα δύο.

Από την ανάλυση των εικόνων φαίνεται ότι μάλλον χτυπήθηκε από την αντιαεροπορική άμυνα της Ρωσίας με σκοπό να το διαλύσουν πριν πέσει.

Η περιοχή πτώσης του μετεωρίτη βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την Μόσχα όπου την 15 και την 16 Φεβρουαρίου εξελισσόταν η συνάντηση των G-20 και των κεντρικών τραπεζιτών.

Είναι ευνόητο ότι λόγω της διεθνούς συνάντησης που διεξαγόταν την ώρα εκείνη στη Μόσχα στους ουρανούς της χώρας θα πετούσαν αρκετά πολεμικά αεροσκάφη για την προληπτική προστασία της και η αντιαεροπορική άμυνα θα ήταν σε πλήρη ετοιμότητα αντίδρασης.

Το μετέωρο παρά την ετοιμότητα των Ρώσων εμφανίζεται ξαφνικά να εκρήγνυται σε ύψος μέτρων 10.000 μέτρων και αρχίζει να πέφτει φλεγόμενο, αφήνοντας μία άσπρη ουρά καπνού.

Σε κάποιο σημείο η ουρά γίνεται διπλή, όπου μάλλον η βολίδα επλήγη από αντιαεροπορικό όπλο.
η βολίδα επλήγη από αντιαεροπορικό όπλο


Συνεχίζοντας την κάθοδο μεσολαβεί κάποια έκρηξη με έντονη φωτεινότητα που ξεπερνάει την φωτεινότητα του ηλίου και κατόπιν το μετέωρο συνεχίζει χωρίς σημαντική ουρά την πτώση του και πέφτει.

Αρχικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας δείχνουν εικόνες της πτώσης όπως σας τις περιέγραψα και ως σημείο πτώσεως μας δείχνουν μία σχετικά μικρή τρύπα σε μια παγωμένη λίμνη.

Από το σημείο αυτό είναι εμφανής η προσπάθεια συγκάλυψης.
Τα μέσα ενημέρωσης που μας έχουν συνηθίσει σε καταστροφολογίες και ειδικά εκείνες τις ημέρες προβάλουν ένα αστεροειδή, που δήθεν είναι μεγάλος κίνδυνος γιατί περνάει πολύ κοντά από την γηδεν αναζητούν την φοβερή εικόνα του σημείου πτώσης, αλλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο μετεωρίτης έκανε μία μικρή τρύπα σε μία λίμνη.

Ακολουθεί όμως η αποκάλυψη του πραγματικού σημείου πτώσεως σε βίντεο στο ίντερνετ, που πάλι δεν προβάλλεται ευρύτατα , κατά εξίσου περίεργο τρόπο.

Η εικόνα δείχνει μία τεράστια σε πλάτος και βάθος τρύπα στη μέση του χιονισμένου τοπίου, όπου μέσα της φαίνονται μικρά κομμάτια που φλέγονται περιμετρικά.

Στο κέντρο της δεν υπάρχει συμπαγές τμήμα μετεωρίτη και η τρύπα είναι σχετικά επίπεδη, πράγμα μη αναμενόμενο για βλήμα με πολύ μεγάλη ταχύτητα και μάζα.

Επιπλέον δεν βλέπουμε πουθενά νέφος από σκόνη και φοβερούς καπνούς, ούτε φαίνονται πάνω στο κατάλευκο χιόνι ορατά ίχνη θραυσμάτων που να εκτοξεύτηκαν περιμετρικά από την πτώση, δηλαδή το βλήμα δεν είχε την απαιτούμενη μεγάλη ορμή που να δικαιολογείται από τη μάζα του και την υποτιθέμενη τεράστια ταχύτητα του.

Θα με συγχωρήσετε αλλά το παραμύθι δεν το χάβω.

Η εικόνα μου θυμίζει περισσότερο την πτώση ενός μεγάλου αεροπλάνου ή ενός ισχυρού πυραύλου ή μεγάλου δορυφόρου.

Η τρύπα είναι όμως πολύ μεγάλη και ίχνη ραδιενέργειας δεν παρουσιάζονται στο έδαφος.
Τα συντρίμμια εμφανώς καίγονται και δεν είναι μεγάλα σε όγκο. Οι δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι το μετέωρο είχε βάρος 10 μετρικούς τόνους και διάμετρο περίπου 55 πόδια.

Αναζητώντας το είδος του αεροπλάνου που μπορεί να πετάξει στα 10.000 πόδια, που είναι μεγάλο αρκετά, που μπορεί να εκραγεί λόγω φορτίου και που έχει τουλάχιστον δύο κινητήρες και έχει παρόμοιες διαστάσεις σας το παρουσιάζω: McDonnelL Douglas KC-10A.
Αμερικάνικης κατασκευής.

Τρικινητήριο:
Oι δύο κινητήρες βρίσκονται κάτω από τα φτερά και ο τρίτος στην ουρά.
Αεροπλάνο εναέριου εφοδιασμού με ωφέλιμο φορτίο σε καύσιμα 160 τόνους (!)
Μήκος 181 πόδια, άνοιγμα φτερών 165 πόδια, ύψος 58 πόδια και οροφή δράσης 12.727 μέτρα.

Δεν ξέρω αν είμαι φιλύποπτος, αλλά σίγουρα εκείνη ειδικά την ημέρα θα πετούσε τουλάχιστον ένα τέτοιο αεροπλάνο στον εναέριο χώρο της Μόσχας για να ανεφοδιάζει τα αμερικάνικα μαχητικά που ενδεχομένως προστάτευαν την διάσκεψη των G-20.

Το ατύχημα (αν έγινε ατύχημα) ήταν σε γνώση των ρωσικών αρχών εξ αρχής και γνωρίζοντας τον κίνδυνο λόγω των φλεγόμενων καυσίμων που δεν έπρεπε να φτάσουν άθικτα στο έδαφος, αυτοί αποφάσισαν να το διαλύσουν με αντιαεροπορικό βλήμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά το πλήγμα εμφανίζονται δύο στήλες καπνού: είναι τα ίχνη των δύο κινητήρων κάτω από τα φτερά.
Ο λευκός καπνός οφείλεται σε διαρροή φλεγόμενων καυσίμων αεροπλάνου.

Το μεγαλύτερο μέρος του καυσίμου πιθανότατα έφτασε στο έδαφος και προκάλεσε έκρηξη στην επιφάνεια και αυτό εξηγεί την απουσία σκόνης και καπνών και το σχετικά μικρό βάθος του κρατήρα.
Παρακάτω παραθέτω links για να τα δείτε συνολικά και μόνοι σας.

Εικόνες του πραγματικού κρατήρα:

To ύποπτο αεροπλάνο 


Η ανάλυση μου προϋποθέτει ότι το αεροπλάνο είναι αμερικανικό γιατί οι Ρώσοι δεν θα είχαν ανάγκη να εφοδιάζουν εναέρια τα μαχητικά τους πάνω από την χώρα τους και δεύτερο γιατί το αντίστοιχο ρωσικό αεροσκάφος (IL-76) είναι τετρακινητήριο και μπορεί να μεταφέρει μόνο 60 τόνους καυσίμων.
Μία επιπλέον ένδειξη ότι μπορεί να πρόκειται για συγκαλυπτόμενο ατύχημα είναι το ότι τονίστηκε επαρκώς σε όλες τις παρουσιάσεις του γεγονότος από τα ΜΜΕ ότι προέκυψαν πολλά μεν θύματα, αλλά από τα γυάλινα παράθυρα και όχι από το ίδιο το μετέωρο.

Ετσι, αν αποκαλυφθεί τελικά ότι ήταν ατύχημα να επιδικάζονται πολύ μικρές αποζημιώσεις από έμμεσες βλάβες.

Εννοείται ότι οι ρωσικές αρχές έχουν συμφέρον να καλύψουν το γεγονός για να μην χρειασθεί να αποκαλύψουν ότι είχαν δώσει άδεια σε αμερικάνικα αεροσκάφη να υπερίπτανται ένοπλα πάνω από την πρωτεύουσα τους.

Στην εικόνα η τρύπα της παραπληροφόρησης.

η τρύπα της παραπληροφόρησης

ΠΗΓΗ"

 Secret Real Truth

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Oι 3 εκδοχές για τον διαστημικό εφιάλτη: Οργή Θεού, φυσικό φαινόμενο και οι ... συνήθεις ΗΠΑ!




 Φυσικο φαινόμενο, αμερικανικό όπλο ή απλά η οργή του Θεου ήταν αυτό που επληξε χθες την περιοχή του Τσέλιαμπινσκ στα Ουράλια της Ρωσίας; Για τον λαοφιλή και κατά πολλούς στην περιoχή, "άγιο άνθρωπο", τον Μητροπολίτη Τσελιάμπινσκ και Ζιατούστ, Θεοφάνη, η πύρηνος ουράνιος εφιάλτης που έπληξε την περιφέρειά του δεν ήταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα "μήνυμα Θεού":
 
«Είναι μήνυμα του Ύψιστου», δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο Novosti. «Οι Γραφές μας διδάσκουν ότι ο Κύριος από καιρό σε καιρό στέλνει στον λαό του μηνύματα και προειδοποιήσεις μέσω φυσικών φαινόμενων», εξήγησε. Και πρόσθεσε:«Πιστεύω ότι το μήνυμα Του σήμερα δεν ήταν μονό για την περιοχή των Ουραλίων. Ήταν για όλη την ανθρωπότητα. Ο μετεωρίτης είναι μια υπενθύμιση ότι ζούμε σε έναν εύθραυστο και απρόβλεπτο κόσμο».
 
Ο μητροπολίτης κάλεσε τον λαό να αναπτύξει την αλληλεγγύη και την  αλληλοβοήθεια, να προσευχηθεί και να ευχαριστήσει τον Παντοδύναμο που «έσωσε τον κόσμο από μεγάλη καταστροφή» και καλεί το ποίμνιο του "να λάβει το μήνυμα που έστειλα ο Θεός".
 
Tην ίδια στιγμή ο ιδιόρρυθμος εθνικιστής Ρώσος πολιτικός, Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι υποστήριζε ότι οι λάμψεις και οι δονήσεις που έγιναν αισθητές στην χώρα δεν προκλήθηκαν από την πτώση μετεωριτών, αλλά ... από τις δοκιμές των ΗΠΑ σε νέα όπλα.
«Αυτοί δεν είναι μετεωρίτες που πέφτουν, αλλά οι Αμερικανοί που δοκιμάζουν νέα όπλα» δήλωσε μιλώντας σε δημοσιογράφους ο Ζιρινόφσκι, επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, σύμφωνα με τη Ria Novosti.
«Τίποτα δεν θα πέσει εκεί πέρα ποτέ. Και αν πέσει, θα το έχουν προκαλέσει άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι οι υποκινητές των πολέμων, αυτοί που ξεκινούν τις προκλήσεις» τόνισε ο Ρώσος πολιτικός.
Μάλιστα πρόσθεσε ότι ο νέος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, επιχείρησε να ενημερώσει για την «πρόκληση» τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ, αλλά δεν μπορούσε να τον βρει.
Από την άλλη πλευρε έχουμε το αγγλοσαξωνικό ορθολογισμό: Ο βρετανικός Guardian επιχειρεί να απαντήσει με ψυχρά επιχειρήματα και να καλύψει τα κενά που υπάρχουν στις επίσημες ανακοινώσεις θέτοντας ερωτήματα και απαντώντας τα:
Τι ήταν αυτό που έπληξε τη Ρωσία την Παρασκευή το πρωί;
Ένας διαστημικός βράχος, που η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών εκτιμά ότι ζύγιζε περίπου 10 τόνους. Βίντεο δείχνουν ένα φωτεινό ίχνος να σκίζει τον ουρανό, το οποίο αποτελεί το αντικείμενο που ανεφλέγη καθώς εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης. Ο βράχος χτύπησε την ατμόσφαιρα με μία ταχύτητα τουλάχιστον 54.000 χλμ/ώρα, συμπιέζοντας τον αέρα στην πορεία του και θερμαίνοντάς τον κατά χιλιάδες βαθμούς, το οποίο εκπέμπει φως. Η απότομη συμπίεση του αέρα δημιουργεί ένα κρουστικό κύμα, το οποίο ακούγεται σαν μια ηχητική έκρηξη σε πολλά από τα βίντεο.
Ήταν ένας μετεωρίτης ή μια βροχή μετεωριτών;
Τα πλάνα δείχνουν καθαρά ένα και μόνο αντικείμενο κατά μήκος του ουρανού, αλλά πιστεύεται ότι ο μετεωρίτης έσπασε περίπου 30 με 50 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος. Ορισμένα βίντεο δείχνουν μια ξαφνική λάμψη καθώς το σώμα κατακερματιζόταν κατά τη διάρκεια της πύρινης διέλευσής του από την ατμόσφαιρα.
Πόσο σπάνιο είναι αυτό το φαινόμενο;
Περίπου 40.000 τόνοι διαστημικών βράχων πέφτουν στη Γη κάθε χρόνο, ως επί το πλείστον με τη μορφή σκόνης και σχετικά μικρών μετεωριτών. Η τελευταία φορά που κάτι μεγαλύτερο χτύπησε τη Γη ήταν το 1908, όταν ένας αστεροειδής περίπου 50 μέτρων εξερράγη στον αέρα πάνω από την περιοχή της Τουνγκούσκα στη Σιβηρία ισοπεδώνοντας δάση σε μια έκταση εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το συμβάν της Παρασκευή ήταν ένα μικρό κλάσμα αυτού του μεγέθους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει περίπου κάθε δεκαετία, αλλά συνήθως λαμβάνει χώρα σε ακατοίκητες περιοχές.
Έχει ποτέ σκοτωθεί κανείς από μετεωρίτη;
Καμία καταγραφή θανάτου από πτώση μετεωρίτη δεν έχει γίνει στο παρελθόν. Υπάρχουν ιστορίες ενός σκύλου που σκοτώθηκε στην Αίγυπτο το 1911 και ενός αγοριού που χτυπήθηκε χωρίς όμως να τραυματιστεί σοβαρά στην Ουγκάντα το 1992. Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Γης δεν κατοικείται από τον άνθρωπο, επομένως οι μετεωρίτες πέφτουν συνήθως σε έρημες περιοχές ή σε ωκεανούς.
Τι διαφορά έχει ένας αστεροειδής, ένα μετέωρο, ένας μετεωρίτης και ένα μετεωροειδές;
Οι αστρονόμοι λατρεύουν τους ορισμούς τους. Μετεωροειδές λέγεται οτιδήποτε σε τροχιά γύρω από τον ήλιο, που είναι μικρότερο από 10 μέτρα. Γίνεται αστεροειδής όταν ξεπερνά αυτό το μέγεθος και φτάνει μέχρι περίπου τα 1.000 χιλιόμετρα. Το μετέωρο είναι ένας κόκκος σκόνης που φλέγεται στην ατμόσφαιρα δημιουργώντας ένα πεφταστέρι. Ο μετεωρίτης είναι ένα μεγαλύτερο κομμάτι, από βότσαλο ως μέγεθος ογκόλιθου, που επιβιώνει μέχρι να χτυπήσει την επιφάνεια της Γης.
Αυτοί οι ορισμοί αυτοί είναι ασαφείς, ωστόσο. Σχεδόν όλοι φαίνονται να χρησιμοποιούν τη λέξη «μετέωρο» για να περιγράψουν το αντικείμενο που έπληξε τη Ρωσία. Ο... Σον Κόνερι φταίει γι' αυτό. Στα 1979 πρωταγωνίστησε σε μια ταινία καταστροφής με θέμα έναν αστεροειδή που επρόκειτο να χτυπήσει τη Γη. Η ταινία είχε τον τίτλο «Meteor».
Γιατί δεν το είχαμε προβλέψει;
Ο ρωσικός μετεωρίτης χτύπησε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το έντονο φως του ήλιου κάλυψε την προσέγγισή του, όπως ακριβώς ένας πιλότος μαχητικού αεροσκάφους χρησιμοποιεί τον ήλιο για να τυφλώσει τον εχθρό κατά την επίθεση. Θα μπορούσαν να υπάρχουν χιλιάδες αστεροειδείς που τίθενται σε τροχιά πιο κοντά στον ήλιο απ' ό,τι στη Γη, πλησιάζοντας τον πλανήτη μας μόνο περιστασιακά και πάντα «απέξω από τον ήλιο». Είναι πρακτικά αδύνατο να εντοπιστούν από τη Γη, επειδή πάντα καλύπτονται από το φως της ημέρας. Μόνο ένα διαστημικό τηλεσκόπιο θα μπορούσε να τα δει τα αποτελεσματικά. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος Gaia θα βοηθήσει να ανακαλύψουμε περισσότερους από αυτούς τους αστεροειδείς.
Έχει σχέση με τον αστεροειδή που θα περάσει πολύ κοντά στη Γη την Παρασκευή το βράδυ;
Όχι, τόσο η Βασιλική Αστρονομική Εταιρεία του Λονδίνου όσο και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας, λένε ότι η πτώση του μετεωρίτη την Παρασκευή το πρωί είναι άσχετη με την προσέγγιση του διαστημικού βράχου DA14 2012, ο οποίος θα περάσει εξαιρετικά κοντά από τη Γη το βράδυ της Παρασκευής. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Παρατήρησης Αντικειμένων Κοντά στη Γη της NASA, ένας αστεροειδής σαν τον 2012 DA14 πετάει τόσο κοντά κατά μέσο όρο μόλις μία φορά κάθε 40 χρόνια, αν και θα εξακολουθεί να είναι περίπου 17.100 μίλια πάνω από τα κεφάλια μας. Παρ 'όλα αυτά, αυτό σημαίνει πιο κοντά στη Γη απ' ό,τι πολλοί τεχνητοί δορυφόροι.
Τι κάνουμε αν εντοπίσουμε κάτι μεγάλο να κατευθύνεται προς τη Γη;
Μια νεοσυσταθείσα ομάδα εργασίας της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τις Ειρηνικές Χρήσεις του Διαστήματος θα κληθεί να συνεδριάσει. Γνωστή ως η συμβουλευτική ομάδα που σχεδιάζει διαστημική αποστολή, απαρτίζεται από επιστήμονες από τη NASA, από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία και άλλες διαστημικές υπηρεσίες του κόσμου. Η ομάδα θα ανταποκριθεί άμεσα στην παροχή συμβουλών σχετικά με την καλύτερη στρατηγική για την αντιμετώπιση του αστεροειδή. Επίσης, θα παρέχει συμβουλές σχετικά με το ποιος έχει την τεχνογνωσία για την κατασκευή των διαφόρων τμημάτων του αναγκαίου διαστημικού σκάφους, καθώς και για το ποιος πρέπει να πληρώσει γι' αυτό. Στη συνέχεια η απόφαση θα περάσει στα χέρια των πολιτικών.
Υπάρχουν περιοχές στη Γη που κινδυνεύουν περισσότερο από άλλες;
Όχι. Εισερχόμενοι αστεροειδείς και μετεωρίτες μπορεί να έρθουν από οποιαδήποτε κατεύθυνση. Επιπλέον, η Γη περιστρέφεται μια φορά την ημέρα, εκθέτοντας κάθε ημισφαίριο σε όλες τις κατευθύνσεις του διαστήματος.
Η σύγκρουση της Παρασκευής θα έχει άλλες συνέπειες;
Η σύγκρουση της Παρασκευής σίγουρα δεν ήταν αρκετή για να βγάλει τη Γη από τον άξονά της, ούτε να θέσει σε κίνδυνο τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα. Το ωστικό κύμα ήταν συμπιεσμένος αέρας και όχι ηλεκτρομαγνητικός παλμός (EMP) που δημιουργήθηκε από πυρηνικά όπλα και ηλιακές εκλάμψεις. Ούτε υπάρχει κανένας πραγματικός κίνδυνος για θανάσιμους εξωγήινους ιούς. Μετεωρίτες πέφτουν στη Γη όλη την ώρα – κανείς δεν μας έχει φέρει μέχρι στιγμής διαστημικά μικρόβια. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν θεωρίες ότι μικρόβια θα μπορούσαν να προσδεθούν σε διαστημικούς βράχους, δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι αυτό είναι ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο.

ΠΗΓΗ"Nea Arxh

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Φρίντμαν: Ο ... εχθρός της Ελλάδας!



Στον Φρίντμαν αποδίδεται η θεωρία του δόγματος του σοκ ή της θεραπείας σοκ η οποία βασίζεται στην ιδέα ότι μια οικονομική κρίση ή ένα γεγονός καταστροφής ή πολέμου είναι η ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος!!!


Παναγιώτης Αποστόλου 

Ο νεοφιλελευθερισμός ως ιδεολογική και πολιτική αντίληψη, γεννήθηκε την δεκαετία του ’40 από τον Οικονομολόγο Μίλτον Φρίντμαν, γιο Ουγγροεβραίων μεταναστών και είναι η απόλυτη έκφραση ενός άκρατου οικονομικού φιλελευθερισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός βασίζεται στο δόγμα για περισσότερο ελεύθερη αγορά, δηλαδή περισσότερο καπιταλισμό και λιγότερο κράτος. Για τον λόγο αυτό μαρξιστές διανοητές θεωρούν τον νεοφιλελευθερισμό ως το μέσον μετάβασης των κοινωνιών στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Αυτή την ιδεολογία της εποχής μας, της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών, πολλοί οικονομολόγοι την ονόμασαν «ο καπιταλισμός της καταστροφής». Το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού διατυμπάνιζε, ψευδώς, πως η παγκόσμια επιβολή του κινήματος θα ήταν ειρηνική. Αντίθετα, επανειλημμένα εκμεταλλεύτηκε τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλει τις ακραίες πολιτικές του. Αυτό το μέγα ψεύδος καταρρίφτηκε από τη στιγμή κατά την οποία η πρώτη χώρα όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις ήταν η Χιλή του 1973. Τότε, δηλαδή, που ο Πινοσέτ επιβάλλοντας στυγνή δικτατορία στη χώρα, ανάτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση Σαλβαδόρ Αγιέντε και την αιματοκύλησε οδηγώντας την στην καταστροφή με τη ραγδαία εξάπλωση της ανεργίας και την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών. Αυτές οι πολιτικές αντιλήψεις εφαρμόστηκαν και σε άλλα αυταρχικά καθεστώτα στην λατινική Αμερική, αλλά και στο σημερινό Ιράκ.

Επιπρόσθετα, στον Φρίντμαν αποδίδεται η θεωρία του δόγματος του σοκ ή της θεραπείας σοκ η οποία βασίζεται στην ιδέα ότι μια οικονομική κρίση ή ένα γεγονός καταστροφής ή πολέμου είναι η ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος. Η επιτυχία της πολιτικής αυτής βασίζεται στο γεγονός ότι ο φόβος και οι ενοχές για τα αποτελέσματα της κρίσης ή της καταστροφής κάνει τους πολίτες ανεκτικούς και απαθείς σε επαναλαμβανόμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι κάτι άλλο χειρότερο έρχεται. Αρκετοί πιστεύουν πως ο νεοφιλελευθερισμός έφτασε στο απόγειό του στις ΗΠΑ μετά την πτώση της προεδρίας του Κάρτερ, επί προεδρίας Ρόλαλντ Ρίγκαν (ο Φρίντμαν ήταν βασικός οικονομικός σύμβουλός του) και την ανάληψη της διοίκησης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αποθεμάτων από τον Πολ Βόλκερ. Η επιτυχία της πολιτικής Βόλκερ άνοιξε το δρόμο για την παγκόσμια απήχηση και υιοθέτηση των ιδεών του Νεοφιλελευθερισμού. Όπως, επίσης, στη Μεγάλη Βρετανία επί πρωθυπουργίας Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία εφάρμοσε πιστά έναν άκρατο νεοφιλελευθερισμό και γιαυτό της αποδόθηκε ο χαρακτηρισμός της «σιδηράς κυρίας». Στο πλαίσιο αυτού του νεοφιλελευθερισμού έγινε και ο πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ. Αυτή η ισοπεδωτική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού προκάλεσε και τη γενική απορύθμιση των αγορών και την οικονομική κρίση του 2008.

Στην πατρίδα μας σήμερα, από την κυβέρνηση Σαμαρά εφαρμόζεται πιστά ο νεοφιλελευθερισμός μέσω των εκβιαστικών τεχνικών της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ και της ΕΕ της Μέρκελ. Η μεγάλη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα αντιμετωπίζεται με το δόγμα του σοκ. Τα επιθυμητά, γι΄αυτούς αποτελέσματα, αυτής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην Ελλάδα, είναι η επιβουλή του νεοκαπιταλισμού της καταστροφής σε ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε, πολλοί, μεταξύ αυτών και ο υπογράφον αναφέραμε πως χρησιμοποιείται η πατρίδα μας ως πειραματόζωο της ΕΕ για την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού. Επιπρόσθετα ισχυρίστηκα στο παρελθόν και εξακολουθώ να πιστεύω πως σ΄αυτό το πλαίσιο μεταχειρίζεται η ΕΕ την Ελλάδα, δηλαδή ως δανειολήπτη και όχι ως ισότιμο εταίρο.

Μέσα στα τρία χρόνια εφαρμογής των μνημονίων, τα οποία είναι εργαλεία του νεοφιλελευθερισμού, διαπιστώνουμε τα τραγικά έως εγκληματικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Διαλύεται η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας, η μεσαία αστική τάξη, δια μέσω της δραστικής περικοπής των μισθών και των συντάξεων και της επιβολής απάνθρωπων φορομπηχτικών μέτρων που αυξάνουν ραγδαία την ανεργία και υποβαθμίζουν τις κοινωνικές υπηρεσίες. Αναγκάζουν τους νέους μας σε μετανάστευση και μετατρέπουν τη χώρα σε μια χώρα γερόντων και πολλών λαθρομεταναστών. Εξισλαμίζουν την πατρίδα μας. Απαγορεύουν τις γεννήσεις Ελλήνων αφού θεωρούν τα παιδιά τεκμήριο και καταργούν το επίδομα γάμου στα νέα ζευγάρια. Διαπράττουν συνειδητά γενοκτονία κατά του Έθνους των Ελλήνων. Αυτή, λοιπόν, η εφαρμογή αυτής της πολιτικής από την τρικομματική-μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά, πως αλλιώς λέγεται εκτός από Εσχάτη Προδοσία κατά της πατρίδας και του λαού της;

Παρά όλα τα παραπάνω, προκειμένου να πείσω και τον κάθε κακόπιστο για την συνειδητή εφαρμογή του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού από την κυβέρνηση Σαμαρά, εφαρμογή που οδηγεί στην εξαφάνιση τους Έλληνες και την Ελλάδα θα σας παραθέσω δυο μόνο οικονομικά μέτρα που αποδεικνύουν τα όσα ισχυρίζομαι. Πρώτον η εφαρμογή της εξίσωσης του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης απέφερε κατά 20% το οικονομικό όφελος που προσδοκούσε η κυβέρνηση και ταυτόχρονα αφού «ξύλιασαν» τους πολίτες, δηλητηρίασαν και την ατμόσφαιρα μέσω της δημιουργηθείσας αιθαλομίχλης, από την καύση πάσης φύσεως ξύλων από τα τζάκια και τις ξυλόσομπες. Και δεύτερον, από τον διπλασιασμό των τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, που είχε ως αποτέλεσμα οι πολίτες κατά εκατοντάδες χιλιάδες να καταθέτουν στις εφορίες τις πινακίδες τους. Αυτά τα οικονομικά μέτρα ήταν γνωστό πως θα αποτύχουν και δεν θα φέρουν τα επιθυμητά οικονομικά αποτελέσματα και εν τούτοις παρά την πλήρη αποτυχία τους, ένα από τα σπουδαιότερα νεοφιλελεύθερα γρανάζια της κυβερνήσεως και όργανο των διεθνών αγορών, ο Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, αρνείται να τα αποσύρει. Αυτή η πολιτική δεν προσάπτει στον Υπουργό και στον Πρωθυπουργό δόλο κατά του λαού και της πατρίδας; Πως αλλιώς λέγεται εκτός από Εσχάτη Προδοσία; Δεν είναι Εσχάτη Προδοσία η συνεχιζόμενη εφαρμογή των μνημονίων, από τη στιγμή που ο Πολ Τόμσεν, διευθυντής του επιτελείου της τρόικα στην Ελλάδα και ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ, Ολιβιέ Μπλανσάρ, δήλωσαν πως «δώσαμε στον Ελληνικό λαό λάθος φάρμακο» και πως «Έχουμε κάνει λάθος εφ` όλης της ύλης»; Δεν είναι Εσχάτη Προδοσία όταν εξακολουθούν να τρομοκρατούν τον λαό μας ισχυριζόμενοι πως θα είναι καταστροφή η έξοδός μας από την ΕΕ και το ευρώ;

Ποιος μας οδήγησε στην σημερινή αποσυνθετική κατάσταση; Δεν μας οδήγησε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το «σκληρό» νόμισμα του ευρώ, κατά Σημίτη; 

Συνεπώς, στόχος του νεοφιλελευθερισμού και των εξουσιοδοτημένων εργαλείων τους είναι μετά την απόλυτη εξαθλίωση των πολιτών και την πώληση σε τρίτους της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, ο τεμαχισμός της πατρίδας μας σε μικρά κρατίδια, δηλαδή η κοσοβοποίησή της. Θα πρέπει, όμως να γνωρίζουν πάρα πολύ καλά, αυτά τα αντεθνικά παχύδερμα της πολιτικής μας ζωής, πως η μήτρα της Ελληνίδας μάνας δεν θα πάψει να γεννά Σπαρτιάτισσες, οι οποίες θα παραδίδουν την ασπίδα στα παιδιά τους παροτρύνοντάς τα «ή ταν ή επί τας». Δεν θα πάψει να γεννά Σουλιώτισσες, οι οποίες θα σέρνουν το χορό του Ζαλόγγου προκειμένου να μην υποταχτούν στον κατακτητή. Δεν θα πάψει να γεννά γυναίκες Ηπειρώτισσες «ξαφνιάσματα της φύσης, εχθρέ γιατί δεν ρώτησες ποιον πας να κατακτήσεις». Δεν θα πάψει να γεννά Κολοκοτρωναίους, Καραϊσκάκηδες, Μποτσαραίους. Δεν θα πάψει να γεννά Φεραίους που θα βροντοφωνάζουν «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Δυστυχώς, στις ημέρες μας, έμελλε να επαληθευτεί η προφητεία του ιεραπόστολου της Ορθοδοξίας Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος είχε πει: «Μια μέρα θα μας κυβερνούν τα άλαλα και τα μπάλαλα».

Όμως, ήδη ο Ελληνικός λαός στέλνει μηνύματα προς όλους αυτούς τους αμοραλιστές, όργανα της νέας τάξεως και της παγκοσμιοποίησης, πως «ο τράχηλος του Έλληνα ζυγό δεν υπομένει» και πολύ σύντομα θα ανατρέψει τις πολιτικές τους και θα τους εξοστρακίσει από την πατρίδα ...

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Είμαι απαισιόδοξος για την πορεία της Ελλάδας. Τα χειρότερα έρχονται. Δυστυχώς...




Αυτή η συνέντευξη έγινε μέσω skype το βράδυ της Παρασκευής. Με 8 ώρες διαφορά. Ο Γιάννης Βαρουφάκης έβλεπε έξω από το παράθυρό του Τεξανούς να κάνουν βόλτα στο κέντρο του Austin, ενώ μου μιλούσε για την κρίση που βλέπει να βαθαίνει ανεπί(σ)τρεπτα, την βαθιά στεναχώρια του που τον
θεωρούν καταστροφολόγο, την πραγματική του σχέση με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον φίλο του Γιάννη Στουρνάρα, τον «Τσίπρα εξωτερικού».

Σε μια εκ βαθέων συζήτηση, ο Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής πολιτικής οικονομίας και αρθρογράφος, απάντησε σε κάθε ερώτηση με μια φυσική ευθύτητα: για τον «Εμφύλιο Πόλεμο» των γονιών του, την κόρη του Ξένια που αποχωρίστηκε, την αλήθεια για την θητεία του στο στρατό. «Ευθαρσώς», «πες μου», «κρίση», «δεν έχω πρόβλημα να σας απαντήσω σε αυτό»: οι φράσεις αυτές επέστρεφαν στην κουβέντα μας που δεν είχε στόχο τόσο μια νέα ανάλυση επί της κρίσης (αυτές τις παρακολουθούμε κάθε εβδομάδα σε LifΟ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, protagon.gr και Hot Doc όπου γράφει άμισθα, με εξαίρεση τα δύο πρώτα μέσα από τα οποία παίρνει ένα πολύ μικρό ποσό, όπως διαβεβαιώνει), όσο να μάθουμε ποιος πραγματικά είναι και τι έχει στο μυαλό του ο Γιάννης Βαρουφάκης. Ποιος είναι ο κύριος καθηγητής, που διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Austin «Παγκόσμια και ευρωπαϊκή κρίση» (τι άλλο; λέει και ο ίδιος), αλλά και ένα καθαρά θεωρητικό μάθημα που στηρίζεται στις έννοιες «Αξία και ανάπτυξη».

Μεγάλωσα με τον Εμφύλιο Πόλεμο μέσα στο σπίτι
«Γεννήθηκα στο Παλαιό Φάληρο, με καταγωγή κυρίως από τo Kάιρο και την Κρήτη. Έχω μεγαλώσει με μια οικογένεια όπου το βασικό θέμα συζήτησης ήταν η πολιτική, με έντονες αντιπαραθέσεις. Ο πατέρας μου προερχόταν από την Αριστερά είχε περάσει χρόνια στη Μακρόνησο και στην εξορία, η μητέρα μου προερχόταν από μία συντηρητική οικογένεια . Η ίδια -για λόγους ιστορικών ατυχημάτων- στο πανεπιστήμιο ήταν ενταγμένη ακόμη και στην ακροδεξιά, θα έλεγα. Οπότε καταλαβαίνετε ότι ζούσα με τον Εμφύλιο Πόλεμο μέσα στο σπίτι μου. Βέβαια πολύ γρήγορα, από τα πρώτα χρόνια που ήταν μαζί οι γονείς μου συνέκλιναν προς την Κεντροαριστερά και οι δυο, αν και διατηρούσαν πάντα τις διαφορές τους. Ο πατέρας μου ψήφιζε ΕΔΑ, η μητέρα μου στη δεκαετία του '60 έγινε Παπανδρεϊκή. Μετά την πτώση της δικτατορίας ο πατέρας μου συνέχισε να ψηφίζει κομμουνιστικό κόμμα, η μητέρα μου ΠΑΣΟΚ, μέχρι που στη δεκαετία του '80 άρχισαν και οι δυο να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ. Κατά 80% οι συζητήσεις μας αφορούσαν την πολιτική. Ακόμη και όταν ζούσα στο εξωτερικό επί 23 χρόνια, όταν έπαιρνα τηλέφωνο τη μητέρα μου, το πρώτο πράγμα που συζητούσαμε ήταν οι πολιτικές εξελίξεις (γελάει). Σε καμία περίπτωση δεν ήταν η κλασική Ελληνίδα μητέρα...

Ο παράδεισος της Αυστραλίας και οι δυο-τρεις υπηκοότητες
«Μετά το σχολείο έφυγα αμέσως για την Αγγλία όπου σπούδασα και στη συνέχεια δίδαξα, επί σχεδόν δέκα χρόνια. Όμως τα χιόνια της – αυτά τα καφέ, τα ανακατεμένα με λάσπη- και η Θάτσερ με έπεισαν να φύγω και να πάω στην Αυστραλία όπου μου είχαν κάνει πρόταση να διδάξω στο Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ. Με έκπληξή μου συνειδητοποίησα μετά από ένα μήνα ότι είναι ο παράδεισος και έστειλα την παραίτηση μου με φαξ στο Cambridge. Κάποια στιγμή έφτασα να έχω τρεις υπηκοότητες: ελληνική, αγγλική, αυστραλέζικη. Θυμάμαι το πρωινό που πέρασα στη Βρετανική πρεσβεία στην Καμπέρα παραδίδοντας το βρετανικό μου διαβατήριο – ο πρέσβης δεν είχε ακούσει ποτέ κάποιον να παραδίδει το βρετανικό διαβατήριο, να μην θέλει να είναι Βρετανός... Όμως και οι παράδεισοι κάποια στιγμή σε γεμίζουν με συναισθήματα φυγής. Γύρω στο 1995 η Αυστραλία έκανε μια συντηρητική στροφή, η οποία έφερε αλλαγές και στο Πανεπιστήμιο, συνδυάζοντας τα χειρότερα στοιχεία του εμπορικού και του δημόσιου. Ήταν η ώρα να αρχίσω να σχεδιάζω την επόμενη απόδρασή μου (όπως έκανα από την Ελλάδα μόλις τελείωσα το σχολείο, και από την Αγγλία το 1988). Το 2000 γύρισα στην Ελλάδα.»

Η αλήθεια για τη θητεία μου στο στρατό
«Ήμουν πάντα – αυτό να το γράψετε σας παρακαλώ – νομίμως εκτός στρατεύματος. Στην αρχή είχα την κλασική αναβολή στράτευσης λόγω σπουδών. Τότε, πέρασε κάποιος νόμος που πρέπει να έγινε φωτογραφικά για φίλο πολιτικού, που έπιασε και μένα: Υπήρχε η πρόβλεψη να επεκταθεί μέχρι τα 32 χρόνια η αναβολή για όποιον δούλευε σε κάποιο από τα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στη συνέχεια πήγα στην Αυστραλία και με έπιασε ο νόμος για τους υπερπόντιους μετανάστες που έπαιρναν εξαίρεση των στρατιωτικών κλήσεων. Δεν έπαιρναν όμως και πιστοποιητικό τύπου Α. Όταν επέστρεψα στην Αθήνα το 2000 χρειαζόμουν αυτό το πιστοποιητικό προκειμένου να διοριστώ στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, κατατάγηκα και υπηρέτησα 4 μήνες, σε τάγμα ανεπιθύμητων... στη Σύρο».

H σχέση μου με τον Γιώργο, τον Νίκο, τον Αντρίκο Παπανδρέου
«Πριν γνωρίσω την οικογένεια Παπανδρέου, θυμάμαι την μητέρα μου να βρίσκεται συχνά με την Μαργαρίτα Παπανδρέου, στην δεκαετία του 70, και να εξορμούν πολλές γυναίκες μαζί στην επαρχία όπου πάσχιζαν να πείσουν τις αγρότισσες ότι είχαν δικαιώματα – ότι η ανδρική βία δεν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Ήταν η εποχή της ΕΓΕ που μπήκε δυναμικά και στο σπίτι μου. Με τους Παπανδρέου η προσωπική μου σχέση ξεκίνησε χρόνια μετά όταν γνώρισα τον Αντρίκο, τότε που άρχισε η διαδικασία μετακίνησής του από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο δικό μου Πανεπιστήμιο (το 2001), και συγκεκριμένα στον Τομέα Πολιτικής Οικονομίας που διεύθυνα. Η επαγγελματική συνεργασία μας γρήγορα εξελίχθηκε σε φιλία που συνεχίζεται έως σήμερα. Από το 2002 στην παρέα μας εντάχθηκε και ο Νίκος, ο αδελφός του με τον οποίο ανέπτυξα ανεξάρτητη φιλική σχέση. Στο πλαίσιο της παρέας εκείνης γνώρισα τον Γιώργο και την Άντα. Όταν, λίγο αργότερα, ο Γιώργος αποφάσισε να «κτυπήσει» την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, μου ζητήθηκε (όπως και σε πολύ κόσμο) να «βοηθήσω». Όπερ και έπραξα παρά το γεγονός ότι τους είχα δηλώσει πως δεν μπορώ να υποστηρίξω το ΠΑΣΟΚ, όπως είχε μετεξελιχθεί μετά το 1985.

Η κοπτική-ραπτική του ΓΑΠ
«Από τις ομιλίες που έγραψα θυμάμαι την πιο «τραυματική»: Μου είχε ζητηθεί να γράψω ομιλία οικονομικού περιεχομένου, που θα διάβαζε ο ΓΑΠ στο Ξενοδοχείο Τιτάνια, πριν τις εκλογές του 2004, σε κοινό οικονομικών συντακτών. Στόχος της ομιλίας ήταν να δείξει πως ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε κάτι σημαντικό να πει για τα οικονομικά (που όλοι ήξεραν δεν ήταν το ισχυρό του «ατού»). Λέω «τραυματική» για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή ο λόγος που διάβασε τελικά ήταν αποτέλεσμα άκριτης κοπτικής-ραπτικής – λίγο από το δικό μου κείμενο, λίγο από κάποιων άλλων, λίγο αυτοσχεδιασμός ΓΑΠ, ένας αχταρμάς. Δεύτερον, και πιο σημαντικό, την ώρα της ομιλίας συνειδητοποίησα ότι είχαν «ξεχάσει» να καλέσουν τους... οικονομικούς συντάκτες. Σας αναφέρω αυτό το παράδειγμα για να πάρετε μια ιδέα του πόσο αποκαρδιωτική ήταν η όλη εμπειρία του να προσπαθείς να βοηθήσεις μια τέτοια χαοτική προσπάθεια.»

Γιατί παραιτήθηκα από τον Γιώργο
«Ο λόγος της απομάκρυνσής μου ήταν τριπλός: (Α) Κατάλαβα ότι η χαοτική «οργάνωση» δεν ήταν προϊόν ατυχήματος αλλά συνειδητή εκ μέρους ΓΑΠ, (Β) Η χαοτική «οργάνωση» δημιουργούσε συνθήκες διαγκωνισμών μεταξύ συμβούλων, με αποτέλεσμα όσοι εξ ημών δεν ενδιαφερόμασταν για τα οφίτσια (και άρα ήμασταν έτοιμοι να επιστρέψουμε σπίτι μας αν η δουλειά μας χαραμιζόταν) αποσυρόμασταν αφήνοντας δίπλα στον ΓΑΠ μόνο εκείνους που έμεναν επειδή ποθούσαν την εξουσία πιο πολύ από την ουσία. (Γ) Όταν το «σύστημα» αυτό, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούσε στην αποτυχία (δεν είναι τυχαίο ότι ο ΓΑΠ έχασε όλες τις εκλογές, εκτός από εκείνη που ο Κώστας Καραμανλής δεν ήθελε να κερδίσει) τότε ο ΓΑΠ δικαιολογούσε τις αποτυχίες του αναφερόμενος σε «υπονόμευση» από σκοτεινούς ανθρώπους και κέντρα. Έτσι κάποια στιγμή εντός του 2006 παραιτήθηκα και επισήμως.»

Η απόρρητη επιστολή μου στον Παπανδρέου το 2007
«Τον Σεπτέμβρη του 2007, μετά την εκλογική ήττα του, τού έστειλα επιστολή (την οποία δεν έχω κοινοποιήσει σε κανέναν, πέραν της οικογένειάς του) που του εξηγούσα γιατί δεν μπορούσα να τον υποστηρίξω για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (τότε που είχε αναμετρηθεί με τον Βενιζέλο). Από τότε η κοινωνική μας σχέση τόσο με τον Γιώργο όσο και με τον Νίκο έπαψε να υφίσταται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα μεταξύ μας. (Έχω την εντύπωση ότι αν τύχει να συναντηθούμε θα αγκαλιαστούμε και θα φιληθούμε ειλικρινά. Άλλο η αντιπαράθεση επί πολιτικών ζητημάτων και άλλο οι ανθρώπινες σχέσεις.)»

Ο Αντρίκος, ο Καμμένος, αυτοί που έγλυφαν τους Παπανδρέου
«Με τον Αντρίκο τα πράγματα πάντα διέφεραν, καθώς η επαγγελματική σχέση μας συνεχίζεται αδιάκοπα, όπως και η κοινωνική/φιλική μας σχέση. Λέτε ότι «σπανίως έχουμε δει κάποιον να δεσμεύεται τόσο έντονα και κατηγορηματικά για την αθωότητα άλλου προσώπου». Δεν είναι έτσι, Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει καθημερινά σε όλα τα δικαστήρια του κόσμου. Να σας θυμίσω ότι σε κανένα δικαστήριο δεν τίθεται το ερώτημα σε μάρτυρα: «Είσαι διατεθειμένος να ορκιστείς για την αθωότητα του τάδε;» Όχι, αυτό που γίνεται είναι, αρχικά, εξαγγέλλεται μια συγκεκριμένη κατηγορία και κατόπιν ο μάρτυρας καλείται να τοποθετηθεί επί της συγκεκριμένης αυτής κατηγορίας. Π.χ. «είδα τον Κώστα στην Λαμία το βράδυ εκείνο – άρα είναι αδύνατον να διέπραξε φόνο στην Αθήνα εκείνη την στιγμή, όπως αναφέρει το κατηγορητήριο». Δεν τοποθετείται ο μάρτυρας γενικά και αόριστα ορκιζόμενος ότι ο Κώστας είναι γενικά και αόριστα αθώος για τα πάντα. Τοποθετείται επί της συγκεκριμένης κατηγορίας. Έτσι και στην περίπτωση του Αντρίκου με την υπόθεση ισχυρισμών του κ. Καμμένου. Δεν χρειάστηκε παρά να ρίξω μια ματιά στις δηλώσεις Καμμένου για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι οι κατηγορίες του περί CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, και εμπλοκής του Αντρίκου Παπανδρέου σε αυτή την συναλλαγή που περιέγραφε-κατήγγειλε ο κ. Καμμένος, ήταν καθ' όλα ανυπόστατες. Στην ένορκη κατάθεσή μου αυτό είπα: Ότι δηλώνω ένορκα πως πρόκειται για γελοίες, κατασκευασμένες κατηγορίες που σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν κάποια ενοχή του Αντρίκου γιατί απλά δεν ήταν δυνατόν κάποιος να κάνει αυτό που αναφέρει ο κ. Καμμένος ακόμα και να ήθελε. Θεώρησα υποχρέωσή μου να το πω δημόσια και ένορκα σε μια χώρα που δεν έχει κατανοήσει την σημασία του τεκμηρίου της αθωότητας, σε μια χώρα όπου η κρίση αντικαθιστά στην έντονη πολιτική, διαλεκτική αντιπαράθεση με την ανθρωποφαγία. Και κάτι άλλο, τελευταίο: Δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους που έως πρότινος «έγλυφαν» την οικογένεια Παπανδρέου (όταν κάποιοι εξ ημών είχαμε σταθεί ενάντιοι, με μεγάλο προσωπικό και ψυχολογικό κόστος, στην κυβέρνηση ΓΑΠ) τώρα να κάνουν τα στραβά μάτια όταν ο Αντρίκος γίνεται το εξιλαστήριο θύμα ώστε εκείνοι, οι τέως ευνοούμενοι της οικογένειας και συνολικά του κατεστημένου, να συνεχίσουν να είναι στα πράγματα και να πασχίζουν για την επέκταση και επιβίωση της κλεπτοκρατίας.»

Ο καλός μου φίλος Γιάννης Στουρνάρας
«Με τον Γιάννη έχουμε συνεργαστεί στενά και είμαστε φίλοι. Γνωριστήκαμε το 2000 στο Πανεπιστήμιο, είχαμε στενή συνεργασία γιατί ήμασταν και στον ίδιο τομέα ενώ με βοήθησε στην προσπάθεια δημιουργίας διδακτορικού τμήματος. Η συνεργασία με τον Γιάννη ήταν πάντα εύκολη, ευχάριστη, άμεση, αποτελεσματική. Μέσα από την επαγγελματική συνεργασία αναπτύχθηκε μια πάρα πολύ στενή ανθρώπινη σχέση. Από τότε που έγινε υπουργός έχω αποχωρήσει από την Ελλάδα και δεν έχουμε βρεθεί έκτοτε. Με την πολυτέλεια της απόστασης και προσπαθώντας να θυμηθώ πως είχα νιώσει όταν ανακοινώθηκε ότι θα γίνει υπουργός, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι καταλάβαινα γιατί πήρε αυτή την απόφαση και είμαι σίγουρος ότι δεν την πήρε ελαφρά τη καρδία, ότι γνώριζε τα προβλήματα. Ίσως να μην ήταν η θέση που ήθελε εκείνος, δεν νομίζω ότι ήταν στο στόχαστρό του. Δεδομένης όμως της τοποθέτησής του και της ανάλυσής του για την πορεία της κρίσης – μια ανάλυση που διαφέρει πολύ από τη δική μου- θεώρησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή παρά να αποδεχθεί την πρόταση. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του Γιάννη και δε νομίζω ότι ο κύριος Σαμαράς θα μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή, δεδομένης πρώτον της πολιτικής που ήθελε να ακολουθήσει και δεύτερον της ανάλυσης για αίτια της κρίσης που έκανε ο Γιάννης Στουρνάρας και των μέτρων που θα ήθελε να εφαρμόσει. Ταίριαζαν απόλυτα σε εκείνη την συγκυρία.»

Αυτή η κρίση είναι ο δικός μας πόλεμος του Βιετνάμ
«Πάντα αρθρογραφούσα, από το 1995. Και στην Αυστραλία είχα εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή. Αυτό που συνέβη είναι απλό: όταν ξέσπασε η κρίση ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται για αυτά που έγραφα. Δεν έκανα εγώ κάτι διαφορετικό. Στα μάτια του κόσμου είμαι ο αρθρογράφος της κρίσης, αλλά δεν σημαίνει ότι ξαφνικά μέσα στην κρίση εγώ άρχισα να γράφω. Ξέρετε, στην Αμερική υπήρχε ο Paul Sweezy (φωτογραφία επάνω), ένας οικονομολόγος αριστερής κοπής και εκδότης του περιοδικού Monthly Review, o οποίος μου είχε πει μια ιστορία: Στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δίδασκε πολιτική οικονομία μια φορά την εβδομάδα. Του είχαν παραχωρήσει μια τεράστια αίθουσα – δεν υπήρχε άλλη για το βράδυ της Τρίτης που ήταν το μάθημά του. Μαζεύονταν 10-15 φοιτητές σε μια γωνιά και τους έκανε μάθημα, χρόνος έμπαινε χρόνος έβγαινε. Ένα βράδυ φτάνει στο Πανεπιστήμιο και δεν μπορούσε να κατέβει τα σκαλιά από τον κόσμο που είχε μαζευτεί, νόμιζε ότι έδωσαν την αίθουσα για κάποια συναυλία και ξέχασαν να τον ενημερώσουν. Ρώτησε λοιπόν, έναν φοιτητή τι περιμένουν όλοι αυτοί, και του απάντησε «τον Paul Sweezy». Είχε μόλις ξεσπάσει ο πόλεμος στο Βιετνάμ και όλοι ήθελαν να τον ακούσουν. Να ακούσουν αυτά που έλεγε επί χρόνια σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα. Έτσι και εγώ, συνεχίζω να κάνω αυτό που έκανα επί 30 χρόνια, όμως άλλαξαν οι συνθήκες και δημιούργησαν ζήτηση για αυτό που έλεγα και έκανα έτσι κι αλλίως. Ναι, αυτή η κρίση είναι ο δικός μας πόλεμος του Βιετνάμ.»

Καταστροφολόγοι και καρκινολάγνοι...
«Με στεναχωρεί πάρα πολύ να με λένε καταστροφολόγο. Εγώ, από την αρχή λέω τρία πράγματα:1. Θα ήταν αυτοκτονία να βγούμε από το ευρώ. 2. Δεν υπάρχει πιθανότητα να μας διώξουν από το ευρώ. 3. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, δεδομένου ότι θα μείνουμε στο ευρώ, η αποδοχή των πολιτικών που μας επιβάλουν Βερολίνο, Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη, αυξάνουν πολύ τις πιθανότητες της καθίζησης της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης (αυτό που αποκαλώ Κοσσοβοποίηση) και της διάλυσης της ίδιας Ευρωζώνης. Αυτά λέω συστηματικά, και μάλιστα πριν το μνημόνιο. Με χαρακτηρίζουν άνθρωπο που θέλει να επιστρέψουμε στην δραχμή και εγώ κοιτάω απορημένος σαν το σκυλάκι που γυρίζει ξαφνιασμένο το κεφάλι. Μα είναι δυνατόν; Έχω χάσει φίλους επειδή υποστηρίζω ότι δεν πρέπει να βγούμε από το ευρώ, και όμως υπάρχουν κάποιοι που με λένε δραχμολόγο ή ισχυρίζονται ότι είχα προβλέψει έξοδο από το ευρώ. Παραμένω όμως απαισιόδοξος για την πορεία της Ελλάδας, για τα χειρότερα που έρχονται. Η μητέρα μου πριν αρρωστήσει, μου έλεγε ότι αν πάθει ποτέ καρκίνο δεν πρέπει να της το πούμε. Πάντα διαφωνούσα, γιατί πίστευα ότι αν έχεις καρκίνο και γίνει έγκαιρα η διάγνωση μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Δεν είναι καρκινολάγνος ο γιατρός, είναι ο βασικός εχθρός του καρκίνου. Μου λένε ότι θέλω να φέρω την καταστροφή, όμως η αλήθεια είναι ότι βλέπω την καταστροφή και θέλω να προϊδεάσω για όσα θα συμβούν προκειμένου να αλλάξουν πολιτική.»

Έσφαλα όταν έλεγα ότι...
«Όταν ο Μάριο Ντράγκι το καλοκαίρι ανακοίνωσε το πρόγραμμα φάντασμα αγοράς ομολόγων της Ιταλίας και της Ισπανίας, (πρόγραμμα φάντασμα γιατί έγινε η ανακοίνωση αλλά όχι οι αγορές), δεν είχα φανταστεί ότι από μόνη της η ανακοίνωση θα είχε την ικανότητα να ρίξει τόσο λάδι στη φουσκοθαλασσιά της κρίσης. Το δεύτερο λάθος που έκανα είναι ότι θα έπρεπε να είμαι πιο έντονος στην κριτική μου για την κυβέρνηση Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου. Ήμουν πολύ έντονος, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι θα έπρεπε να ήμουν ακόμη περισσότερο. Οι προβλέψεις μου για το αρνητικό αντίκτυπο των μέτρων και των πολιτικών του κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ζοφερές για την κυβέρνηση, αλλά νομίζω ότι ήταν υποτονικές. Ακόμα κι εγώ δεν φανταζόμουν ότι ο αντίκτυπος στο εθνικό εισόδημα θα ήταν τόσο μεγάλος και τόσο γρήγορα. Δεν φανταζόμουν ότι θα οδηγούσε σε πλήρη παράλυση, ιδίως του συστήματος πίστης στην Ελλάδα.»

Τι συμβουλεύω τώρα, για να αποφύγουμε την καταστροφή
«Να ξεφύγουμε από την αυτοτροφοδοτούμενη κρίση με 3 τρόπους: 1. Να αποδεσμευθεί το ποσόν που δίνεται στις τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους από το ελληνικό δημόσιο χρέος. 2. Τα μέτρα λιτότητας να περιοριστούν: αντί να είναι 9,6 δις για το 2013, να είναι μόνο 2 δις, έτσι ώστε να πετύχουμε άμεσα εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος για να μπορεί το ελληνικό δημόσιο να μη χρειάζεται την επόμενη δόση για να επιβιώσει. 3. Τα χρήματα που έχει λαμβάνειν η Ελλάδα από το ΕΣΠΑ 2007-2013 - 10 δις ευρώ- να δοθούν όχι στο ελληνικό δημόσιο αλλά στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να τα επενδύσει στον ιδιωτικό τομέα.»

Ο Τσίπρας Εξωτερικού και η εγχώρια κακοφωνία
«Είχα γράψει τον Ιούνιο ότι θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, με τη λογική που ψηφίσαμε οι περισσότεροι Έλληνες μπροστά στην κάλπη: ποιο είναι εκείνο το κόμμα που αν βρισκόταν στην κυβέρνηση θα έδινε περισσότερες ελπίδες. Από τη στιγμή που ο Τσίπρας δεσμεύθηκε ότι θα μείνουμε στο ευρώ αλλά παράλληλα δεν θα έριχνε νερό στον μύλο της κατάρρευσης, αποφάσισα να τον ψηφίσω. Έχω παρακολουθήσει τις ομιλίες του στο εξωτερικό, κυρίως αυτή στο Brookings Institute και πιστεύω ότι ο... Τσίπρας Εξωτερικού με καλύπτει απόλυτα. Η ελληνική σκηνή του ΣΥΡΙΖΑ είναι προβληματική. Έχει πολύ δρόμο να διανύσει έως ότου φτάσει σε κάποιο σημείο πολιτικής ωριμότητας που θα του επιτρέψει να ελαχιστοποιήσει την κακοφωνία του».

Το Πανεπιστήμιο, η Ξένια και η Δανάη
«Τρείς κομβικές στιγμές ξεχωρίζω στη ζωή μου. Η πρώτη ήταν η απόφασή που πήρα μετά τις βασικές σπουδές μου να ακολουθήσω πανεπιστημιακή καριέρα. Η δεύτερη είναι ότι έχασα ουσιαστικά την κόρη μου, την Ξένια. Ξέρετε η κόρη μου είναι προϊόν μια κατάστασης για την οποία πάντα επέκρινα τα ζευγάρια που αν και βρίσκονταν προ του χωρισμού έκαναν παιδί. Το έβρισκα επαίσχυντο αυτό. Μέχρι που μου έτυχε και εμένα... Με τη σύζυγό μου είχαμε αποφασίσει να χωρίσουμε μετά από 10 χρόνια γάμου, όταν ξαφνικά έμεινε έγκυος. Προσπαθήσαμε να πειραματιστούμε με την πιθανότητα να είμαστε μαζί για το καλό του παιδιού. Μείναμε μαζί για ένα χρόνο στην Αθήνα μάλιστα, όμως δεν λειτούργησε. Η μητέρα της – που είναι ελληνικής καταγωγής, αλλά με περισσότερες ρίζες στην Αυστραλία- αποφάσισε να πάρει την Ξένια και να επιστρέψει στην Αυστραλία. Εκείνη την περίοδο που έχασα το παιδί, η τελευταία στιγμή στο αεροδρόμιο, ήταν καθοριστική για εμένα. Έχω ένα παιδί στο Σύδνεϋ και βρίσκομαι σε συνεχή ετεροτοπία: Είμαι εδώ και εκεί ταυτόχρονα. Μιλάω καθημερινά μαζί της βέβαια – χθες μιλούσαμε 1 ώρα και 40 λεπτά στο skype, με κατηγορεί ότι πάσχω από λογοδιάρροια. Αρνείται προς το παρόν να μάθει ελληνικά – κάποια στιγμή με είχε πάρει τηλέφωνο, θυμωμένη με τους Πέρσες που ήταν αρκετά ανόητοι για να αφήσουν τον Αλέξανδρο να τους νικήσει. Γιατί; Επειδή τώρα είναι υποχρεωμένη να κάνει μαθήματα Ελληνικών κάθε Δευτέρα και Παρασκευή... Η επόμενη κομβική στιγμή στη ζωή μου είναι η γνωριμία μου με τη σύζυγό μου Δανάη Στράτου, περίπου 3 μήνες μετά την αποχώρηση της Ξένιας. Δεν γνώριζα την Δανάη όμως θαύμαζα τη δουλειά της. Θυμάμαι ότι είχα δει το 2000 το έργο της Breathe και είχα ξετρελαθεί, χωρίς να έχω ιδέα ποια είναι η Δανάη Στράτου.»

Η ιστορία που δεν έχω πει ακόμη
«Από τις ιστορίες που δεν έχω αφηγηθεί ακόμη, αισθάνομαι «χρέος» να αφηγηθώ την ιστορία της κας Γεωργίας, μια αγρότισσας από την Πελοπόννησο που πέθανε πρόσφατα μόνη της, και η ζωή της οποίας αποτελεί σύγχρονη αρχαία τραγωδία που αποτυπώνει εύγλωττα την σύγχρονη ελληνική ιστορία. Τίτλος της θα μπορούσε να είναι: «Συμβιβασμού Κρίμα».

H εμμονή μου είναι...
«Τα κρυφά αίτια των φαινομένων.»

Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι...
«Ο συμβιβασμός»

Κάτω από τη φωτογραφία της Αθήνας θα έβαζα τον τίτλο...
«Η πόλη μου»

ΠΗΓΗ"triklopodia

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Η κυβέρνηση θέλει να καθυποτάξει τους δικαστικούς


Εσπευσμένη και συντονισμένη προσπάθεια κατέβαλε η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να υποβαθμίσει και να εξαφανίσει άμεσα από την επικαιρότητα το εξαιρετικά σοβαρής πολιτικής βαρύτητας θέμα της άσκησης εκ μέρους του υπουργού Δημόσιας Τάξης πολιτικής πίεσης με στόχο τον εξαναγκασμό των δικαστών σε εναρμόνιση με την κυβερνητική γραμμή στα θέματα τρομοκρατίας.
Και όχι μόνο, θα προσθέταμε εμείς. Η εκ μέρους της κυβέρνησης προσχηματική επιλογή της τρομοκρατίας για να επιτεθεί εναντίον των δικαστικών εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης ευρύτερου σχεδίου που αποσκοπεί στην καθυπόταξη της δικαιοσύνης. Παρότι η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας συνιστά θεμελιώδη πυλώνα του αστικού καθεστώτος σε διακυβερνητικό επίπεδο εδώ και διακόσια χρόνια, κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να έχει υποχείριό της τους δικαστές σε θέματα που έχουν πολιτική ή σοβαρή οικονομική και κοινωνική σημασία. Στη σημερινή εποχή της ξένης επικυριαρχίας της πατρίδας μας μέσω του καθεστώτος του Μνημονίου, το ζήτημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη οξύτητα. Δικαστικοί λειτουργοί γαλουχημένοι στην υπεράσπιση είτε από συντηρητική, είτε από προοδευτική σκοπιά του Συντάγματος της Ελλάδας και του μέχρι τώρα εργασιακού δικαίου και εν γένει στην υπεράσπιση των νόμων ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου ευρωπαϊκού κράτους, είναι από θέση αρχής ασύμβατοι με το μνημονιακό καθεστώς.
Τέτοιοι δικαστές είναι ανεπιθύμητοι όχι μόνο από μια κυβέρνηση που υλοποιεί τη μνημονιακή πολιτική, αλλά και από τους ξένους επικυρίαρχους, οι οποίοι θέλουν να καταργηθεί και δη με συνοπτικές διαδικασίες όλος ο μέχρι τώρα νομικός πολιτισμός σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία κ.λπ. Επιδιώκουν να τσακίσουν τους δικαστικούς λειτουργούς και να τους καθυποτάξουν ώστε να τους υποχρεώσουν να επιβάλουν ντε φάκτο ένα νέο καθεστώς «μνημονιακής Δικαιοσύνης». Η επιδεικτική περιφρόνηση π.χ. του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα προς τη δικαστική απόφαση που όριζε να μην εισπράττει η ΔΕΗ το χαράτσι επί των ακινήτων και η δημόσια παρότρυνση προς την επιχείρηση ηλεκτρισμού να παρανομήσει αγνοώντας τη δικαστική απόφαση, επειδή αυτή δεν ήταν ευνοϊκή για την κυβερνητική πολιτική, εντάσσεται στο σχέδιο απαξίωσης των δικαστικών λειτουργών. Η κυβέρνηση απαιτεί από τους ανακριτές π.χ. να φυλακίζουν όποιον ύποπτο τους στέλνει για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας το υπουργείο Δημόσιας Τάξης μέσω των αστυνομικών αρχών, ανεξαρτήτως του αν υπάρχουν ή όχι επιβαρυντικά στοιχεία εις βάρος του που να δικαιολογούν ένα τέτοιο μέτρο.
Οποιος ανακριτής δεν υπακούσει στην κυβέρνηση κατατάσσεται κατά τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» την Κυριακή, σε «μία μειοψηφία λειτουργών της Θέμιδος που επιλέγει να εθελοτυφλεί απέναντι στην πρόκληση που συνιστά για το πολίτευμα και τη ζωή των πολιτών η ένοπλη τρομοκρατική δράση». Μάλιστα αυτοί οι δικαστικοί όχι μόνο «επιλέγουν να εθελοτυφλούν», αλλά είναι επιπλέον και... δειλοί (!), γιατί όπως υπογραμμίζει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης «μου είναι αδύνατον να δεχθώ ότι η πολιτεία θα εξαναγκασθεί σε παραίτηση από την εφαρμογή του νόμου δια του εκφοβισμού των εντεταλμένων οργάνων της»! Οποιος δικαστής δηλαδή δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της κυβέρνησης είναι «εκφοβισμένο εντεταλμένο όργανο» που «εξαναγκάζει την πολιτεία να παραιτηθεί από την εφαρμογή του νόμου»! Πολύ σωστά η Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος καταγγέλλει ότι δηλώσεις υπουργού σαν αυτές «συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης» και κλονίζουν την πεποίθηση των πολιτών «ότι οι δικαστικές αποφάσεις δεν εκδίδονται καθ' υπαγόρευσιν ή κατ' αρέσκειαν της εκτελεστικής ή όποιας άλλης εξουσίας».
Ορθότατα επίσης η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων καταγγέλλει και αυτή από την πλευρά της ότι «παρόμοιες δηλώσεις ... αποτελούν πλήγματα στο κράτος δικαίου και στην ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος». Δεν είναι καθόλου αστείο ή κοινότοπο για να το περνάει κανείς ελαφρά τη καρδία ή αδιάφορα το γεγονός ότι οι κατ' εξοχήν φορείς που εκπροσωπούν τη Δικαιοσύνη καταγγέλλουν δημοσίως την κυβέρνηση ότι καταφέρει «πλήγματα στην ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος». Είναι πολύ σοβαρή αυτή η κατηγορία για να περάσει απαρατήρητη. Ας ελπίσουμε να αποδειχθεί εμπράκτως απέναντι στις κυβερνητικές πιέσεις αυτό που αναφέρει η Ενωση Εισαγγελέων - ότι δηλαδή «το φρόνημα των δικαστικών λειτουργών δεν κάμπτεται από τις ακατανόητες (σ.σ.: κάθε άλλο, απολύτως στοχευμένες) αυτές ενέργειες».
πηγη"ΕΘΝΟΣ

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ....ΕΞΗΓΕΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ.ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ........ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ ....ΚΑΝΤΕ ΤΟ



von Coudenhove-Kalergi
 ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE-KALERGI: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ο Θεόδοτος καλεί τους αναγνώστες του να περιβάλουν με ιδιαίτερη προσοχή το παρακάτω άρθρο, γιατί δίνει την ουσία των όσων διαδραματίζονται γύρω μας – δηλαδή πολύ κοντά μας.


Το  άρθρο που ακoλουθεί μεταφράστηκε από τα Ιταλικά. Είχε αναρτηθεί στο σάιτ «Identità».







Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η  πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να  την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και  δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.
Η  Πανευρώπη...