Ουίλιαμ Τζέιμς Σίντις
Ο Γουίλιαμ Τζέιμς Σίντις – William James Sidis ( 1 Απριλίου 1898 – 17 Ιουλίου 1944) υπήρξε πιθανότατα ο εξυπνότερος άνθρωπος όλων των εποχών, αφού διέθετε ένα IQ που κυμαινόταν ανάμεσα στο 250 και στο 300 και θεωρείται το υψηλότερο που έχει ποτέ καταγραφεί. Σε ηλικία 18 μηνών μπορούσε να διαβάσει τους New York Times ενώ στα 8 του χρόνια γνώριζε ήδη οκτώ γλώσσες (Λατινικά, Ελληνικά, Γαλλικά, Ρώσικα. Γερ,μανικά, Εβραϊκά, Τουρκικά και λίγο αργότερα είχε δημιουργήσει μια δική του γλώσσα που ονομαζόταν Vendergood.
Της Ελπίδας Πασαμιχάλη
Ο Γουίλιαμ Τζέιμς Σίντις ήταν Εβραιο-ουκρανικής καταγωγής και γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, ενώ ο πατέρας του Boris Sidis ήταν ψυχίατρος και πολύγλωσσος που είχε δημοσιεύσει πολλά πρωτοπόρα άρθρα σχετικά με τη “μη φυσιολογική ψυχολογία”.
Ο Σίντις που θεωρείται μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις παιδιού – θαύματος γράφτηκε στα 11 χρόνια του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και έδωσε διάλεξη στη Μαθηματική Εταιρεία του Πανεπιστημίου για τον τετραδιάστατο χώρο. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε αδιαμφισβήτητη διάνοια στα μαθηματικά, δεν τον άφηναν ασυγκίνητο και πολλοί άλλοι τομείς του ανθρώπινου επιστητού. Έγραψε πολλά άρθρα με ψευδώνυμο για ποικίλα θέματα από την Κοσμολογία μέχρι την ιστορία των Ινδιάνων της Αμερικής και από μελέτες για τον σχεδιασμό των οχημάτων μέχρι την ανθρωπολογία.
Για ποιό λόγο λοιπόν, αυτή η χαρισματική προσωπικότητα, δεν μπόρεσε να βρεί την ευτυχία και πέθανε μόνος, φτωχός και ξεχασμένος από όλους; Στο ερώτημα αυτό επικεντρώνεται η μυθιστορηματική βιογραφία που υπογράφει ο Μόρτεν Μπρασκ, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την εξαιρετική ταινία “Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ” του Γκας Βαν Σαντ με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέϊμον. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, βασικός συντελεστής για την θριαμβευτική αλλά και θλιβερή πορεία της ζωής του Γουίλιαμ Σίντις , ήταν οι φιλοδοξίες του πατέρα του Μπόρις Σίντις που, όπως ήδη αναφέραμε, ήταν ψυχίατρος και πίστευε στην καλλιέργεια της πρώιμης και χωρίς ενοχές αγάπης για την γνώση. Όπως προκύπτει από την έρευνα του Μόρτεν Μπρασκ, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα βιογραφικά στοιχεία του Σίντις, ο πατέρας του προσπάθησε να κάνει το παιδί του να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του εγκεφάλου του από πολύ μικρός και φέρεται να έχει δηλώσει ότι ο γιός του “Δεν ήταν κάτι εξαιρετικό, αλλά ότι οποιοδήποτε παιδί θα μπορούσε να έχει την ίδια εξέλιξη με την κατάλληλη εκπαίδευση.
Η μη ισορροπημένη ανάπτυξη της προσωπικότητας του Γουίλιαμ Σίντις που υπήρξε διαχασμένη ανάμεσα σε μια υπεραναπτυγεμένη διάνοια και έναν “καθυστερημένκαι εγκαταλειμένο ψυχικό κόσμο, φαίνεται σε όλη τη διάκρεια του βιβλίου. Ένα ιδιοφυές παιδί που προς χάριν της ευφυίας του, σύρεται να υπερβεί και να αρνηθεί την παιδική του ηλικία και την ανεμελιά της. Εργάζεται με εξοντωτικούς, ακόμη και για ενήλικο, ρυθμούς, δεν παίζει, δεν διασκεδάζει, δεν έχει διακίωμα στην ξενοιασιά, αλλά αντιθέτως περιφέρεται, άγεται και φέρεται υποχρεωτικά σε μαθήματα, σπουδαστήρια, διαλέξεις, εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα εξοντωτικό για τις ψυχικές αντοχές του. Αυτό ίσως να εξηγεί την εκκεντρικότητα που άρχισε να αναπτύσει ο Γουίλιαμ Σίντις στη ενήλικη ζωή του, αλλά και η αντίληψή του για την “τέλεια ζωή” που έδωσε και τον τίτλο του βιβλίου. Πρόκεται για μια δήλωση που είχε κάνει στους δημοσιογράφους ο ίδιος, αμέσως μετά την αποφοίτηση του από το Χάρβαρντ, όπου αναφερόμενος στα σχέδιά του για το μέλλον, είπε ότι θα ήθελε να ζήσει την “τέλεια ζωή” η οποία σύμφωνα με την άποψή του σήμαινε μια ζωή μοναχική….
Ο Γουίλιαμ Τζέιμς Σίντις πέθανε σε ηλικία 46 ετών από εγκεφαλική αιμορραγία, την ίδια ακριβώς ασθένεια εξ αιτίας της οποίας πέθανε και ο πατέρας του σε ηλικία 56 ετών.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του διευθυντή του Κέντρου Ελέγχου Δεξιοτήτων της Νέας Υόρκης ο δείκτης νοημοσύνης του Σίντις είχε υπολογιστεί μεταξύ 250 και 300κάτι που σήμαινε ότι η πνευματική του ηλικία ήταν 2,5 ή 3 φορές μεγαλύτερη από την πραγματική.
Με αφορμή την εντυπωσιακή αλλά και βασανισμένη ζωή ενός ξεχωριστού ανθρώπου, η γλαφυρή μυθιστορηματική βιογραφία με την υπογραφή του Δανού συγγραφέα Μόρτεν Μπρασκ, οδηγεί τους αναγνώστες σε στοχασμό και προβληματισμό για τα όρια των πνευματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου και της ανθρώπινης ψυχής που όταν παραβιάζονται μπορεί να οδηγήσουν στη δυστυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου