Η ονομασία » Πύλος» σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη «πύλη
Η Ομηρική Πύλος όπως σήμερα αποδέχονται οι περισσότεροι επιστήμονες βρίσκονταν στον λόφο του Επάνω Εγκλιανού της Μεσσηνίας, 17 χλμ. βόρεια από την σημερινή Πύλο. Στην περιοχή αυτή έχει ανασκαφεί ένα θαυμάσιο ανάκτορο του 13ου αιώνα π. Χ. μεγαλύτερο ακόμη και από αυτό των Μυκηνών. Στις πινακίδες με γραμμική γραφή Β που βρέθηκαν στο αρχείο του, το όνομα Πύλος (pu-ro) διαβάζεται συχνά.
Η δυτική Πελοπόννησος αριθμεί πέντε διαφορετικές τοποθεσίες με αυτό το όνομα.
Στην αρχαιότητα ο Πύλος ήταν ένας άλλος τύπος της λέξης πύλη και έχει ονοματοθετήσει πολλές περιοχές, όπως Θερμοπύλες, Πύλαι Γαδειρίδες (Γιβραλτάρ) Πύλαι Κάσπιαι κλπ.
Μια πύλη λοιπόν η Πύλος και ο Νέστορας θυσίαζε στο θεό της θάλασσας 81 μαύρους ταύρους. Κατά τον Frobenius ο μαύρος ταύρος ταυτίζεται με τον κατώτερο ουρανό, δηλαδή με το θάνατο. Ήταν λοιπόν η πράξη του Νέστορα μια συμβολική κατάλυση του θανάτου ή κάτι, περισσότερο;
Όμως επίσης, στο Λεξικό των Συμβόλων διαβάζουμε μεταξύ των άλλων πως η ιδέα του ταύρου που ζωογονεί με τη δύναμη του τις μορφές όλων των σφαιρών είναι ριζωμένη σε πολλούς μύθους και πως «…η θυσία του ταύρου συμβόλιζε τη διείσδυση στη θηλυκή αρχή από την αρσενική και του υγρού από το πύρινο των ηλιακών ακτίδων που αποτελούν την καταγωγή και την αιτία της γονιμότητας.
Στην Πύλο της εποχής του Οδυσσέα ο βασιλιάς Νέστορας είχε το προνόμιο να χειρίζεται το πέρασμα μεταξύ ουρανού και γης. Στην εποχή της σημερινής Πύλου το ίδιο προνόμιο έχει ένα, συνώνυμο προς τιμήν του, ερευνητικό πρόγραμμα, η τελευταία εξέλιξη της αστρονομίας, που βασίζεται στην ανίχνευση σωματιδίων. Είναι το πρόγραμμα ανίχνευσης, σε ωκεάνια βάθη, της «Οδύσσειας» των νετρίνο που εκπέμπονται από Super Nova και άλλες πηγές μεγάλης ενέργειας και διεξάγεται από μια ομάδα Άγγλων, Γάλλων, Ρώσων και Ελλήνων επιστημόνων.
Στην θαλάσσια περιοχή δεκαπέντε μίλια νοτιοδυτικά της Πύλου βρίσκεται το φρέαρ των Οινουσσών με βάθος έξι χιλιάδων μέτρων και είναι το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου. Εκεί ποντίσθηκε το Μάιο του 1997 το πρώτο παγκοσμίως, υποθαλάσσιο τηλεσκόπιο νετρίνο σε βάθος 5.200 μέτρων. Ο υπερκείμενος όγκος του θαλάσσιου νερού είναι απαραίτητος ως φίλτρο για την συγκράτηση της υπόλοιπης κοσμικής ακτινοβολίας, που δυσχεραίνει την ανίχνευση τους.
Το τηλεσκόπιο του NESTOR θα έχει την δυνατότητα της έμμεσης ανίχνευσης των νετρίνο μετρώντας την ακτινοβολία Cherenkov, η οποία παράγεται από την διέλευση μιονίων μέσα από τον όγκο του νερού. Τα μιόνια είναι παράγωγα μόνο των νετρίνο σ’ αυτά τα μεγάλα βάθη, όπου εξουδετερώνεται η επίδραση της κοσμικής ακτινοβολίας.
Τα νετρίνο, τα πιο παράξενα ίσως από τα υποατομικά σωμάτια, δεν έχουν σχεδόν καθόλου μάζα αδρανείας, ούτε φορτίο, αλλά ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός και μεταφέρουν πληροφορίες από το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον του Σύμπαντος. Από τα μέχρι σήμερα δεδομένα γνωρίζουμε πως είναι μόνον αριστερόστροφα και είναι τα μόνα γνωστά σωματίδια στη φύση που έχουν μόνο ένα είδος στροφορμή.
Με άλλα λόγια, τα νετρίνο δεν έχουν ιδιότητες! Είναι στην ουσία αριστερόστροφες δίνες που μεταφέρουν πληροφορία, με αμφιλεγόμενη μάζα που πιθανόν και να ανιχνεύεται εξ αιτίας της φυγοκέντρου που αναπτύσσεται από την στροφορμή τους.
Πέρα από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα νετρίνο από την πλευρά της Φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων, τα σωμάτια αυτά έχουν επίσης μεγάλη σημασία για την αστροφυσική και την κοσμολογία, μια και μπορούν να δώσουν σημαντικές πληροφορίες για την εξέλιξη του σύμπαντος, από την αρχική Μεγάλη Έκρηξη έως και σήμερα. Πιστεύεται πως, κατά την διάρκεια της, για κάθε δημιουργημένο πρωτόνιο ή ηλεκτρόνιο παρήχθησαν περίπου 109 νετρίνο, τα οποία περιπλανώνται ακόμη μέσα στο Σύμπαν.
Nετρονια που εκπέμφθηκαν από εκρήξεις των υπερκαινοφανών αστέρων (supernova) πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, φτάνουν στη γη τώρα. Tα νετρίνο αυτά μεταφέρουν το 99% της ενέργειας του αστέρα προς τα έξω και δίνουν πληροφορίες για το σύμπαν πολύ πριν την γέννηση του ανθρώπου στη γη. Εκτός αυτού, από τις αρχές της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, επικρατούσαν δύο απόψεις για το σύμπαν:
Σύμφωνα με την πρώτη το σύμπαν είναι στατικό, ενώ αντίθετα η δεύτερη υποστηρίζει ότι διαστέλλεται συνεχώς, μετά από την αρχική στιγμή της δημιουργίας του από τη μεγάλη έκρηξη. H δεύτερη άποψη ενισχύθηκε από τις παρατηρήσεις του Edwin Hubble, στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, οι οποίες απέδειξαν ότι οι σχετικές αποστάσεις ανάμεσα στους γαλαξίες μεγαλώνουν. H οριστική της επικράτηση όμως σημειώθηκε το 1964, όταν οι Penzias και Wilson ανακάλυψαν το εναπομείναν αέριο φωτονίων με θερμοκρασία περίπου 3ο Kelvin, το οποίο προβλεπόταν από τη Θεωρία. H θεωρία προβλέπει επίσης μικρές διαταραχές στην ομοιογένεια του φωτονικού αερίου, που παρατηρήθηκαν το 1992 από το διαστημικό παρατηρητήριο COBE.
Oι διαταραχές αυτές σχετίζονται με την παρουσία νετρίνο σε ποσοστό 25% στην λεγόμενη “σκοτεινή ύλη” (darkmatter), η οποία πιστεύεται ότι αποτελεί το 90% περίπου της συνολικής ύλης του σύμπαντος. Αν είναι σωστή η υπόθεση αυτή, τότε πράγματι το νετρίνο είναι ένα σωμάτιο αβάσταχτα ελαφρύ. Tα ταχέως κινούμενα νετρονια, απαρτίζουν την λεγόμενη “σχετικιστική ή θερμή σκοτεινή ύλη” (hot dark matter) ενώ βαρυόνια και πιθανώς άγνωστα σωμάτια με μεγάλη μάζα και συνεπώς μικρή ταχύτητα συνθέτουν την μη σχετικιστική ή ψυχρή σκοτεινή ύλη (cold dark matter).
Οι επιστήμονες, «μάχονται» αναζητώντας πληροφορίες που φθάνουν από μακριά, πιστεύοντας πως με αυτές θα μπορέσουν να χαρτογραφήσουν το Σύμπαν και να ανακαλύψουν αν υπάρχουν σ’ αυτό αντικείμενα πέρα από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα. Όπως εξηγεί, ο φυσικός και τότε πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, κ. Σιώτης, «…η ενέργεια και η ύλη, η ακτινοβολία και τα σωματίδια είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μπορούμε να φανταστούμε την ύλη σαν τοπική συμπύκνωση της ενέργειας και τα σωματίδια σαν τοπική συμπύκνωση της ακτινοβολίας.»
Πέντε ακριβώς χρόνια μετά την έναρξη του Σχεδίου NESTOR στις 20/5/2002, η Πύλος βρέθηκε ξανά στο προσκήνιο με μια παράξενη είδηση, που απασχόλησε όλα τα δελτία ειδήσεων.
Σε δύο γειτονικά μεταξύ τους σπίτια της περιοχής, παρουσιάστηκαν αντιβαρυτικά φαινόμενα μπροστά στα έκπληκτα μάτια δέκα περίπου αυτόπτων μαρτύρων. Μικρά και μεγάλα αντικείμενα των σπιτιών, ανάμεσα στα οποία το τραπέζι όπου εκείνη την ώρα έτρωγαν οι ένοικοι του ενός και ένας καθρέφτης, ανυψώθηκαν, αιωρήθηκαν και μετακινήθηκαν χωρίς κανένα από αυτά να καταστραφεί ή να πάθει κάποια ζημιά. Του γεγονότος προηγήθηκε black out. Η είδηση έκανε το γύρο των καναλιών χωρίς να δοθεί φυσικά κάποια εξήγηση και ξεχάστηκε.
Όμως την επομένη του συμβάντος, στις 21/5/02, σεισμός 6 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, ταρακούνησε την περιοχή νότια της Πελοποννήσου ενώ την ίδια ημέρα (21/5) και κατά διαβολική σύμπτωση, το γνωστό μας Σεισμίκ έκοβε βόλτες ανατολικά της Κρήτης.
Γιατί ο Όμηρος αποκαλεί τον Ποσειδώνα «της γης μαυρομάλλη Σείστη»; (Οδύσσεια, ραψωδία γ)
Υπερβαρύτητα & Θεωρία Μ:
Ήδη από το 1926 ο μαθηματικός Θ. Καλούζα και ο φυσικός Ο. Κλάιν συνδύασαν με τις θεωρίες τους τον ηλεκτρομαγνητισμό και την βαρύτητα σε μια ενιαία κβαντική θεωρία επεκτείνοντας την γενική σχετικότητα στις 5 διαστάσεις. Μια από τις νέες δυνάμεις που δημιουργήθηκαν από τις θεωρίες Καλούζα-Κλάιν ήταν αυτή της υπερβαρύτητας. «…οι σύγχρονοι μαθηματικοί επεξεργάζονται την υπερβαρύτητα για να δουν πως θα έμοιαζε με περισσότερες διαστάσεις. Αποδεικνύεται ότι η απλούστερη και κομψότερη περιγραφή περιλαμβάνει 11 διαστάσεις. Στις 11 διαστάσεις υπάρχει μια μοναδική θεωρία που μπορεί να είναι η αναζητούμενη υπερδύναμη. Αλλά και η θεωρία Καλούζα-Κλάιν χρειάζεται 11 ακριβώς διαστάσεις για να συμπεριλάβει όλες τις γνωστές δυνάμεις της Φύσης και τα πεδία τους, τις 4 γνωστές του χώρου και άλλες 7 συμπληρωματικές. …Σύμφωνα με αυτήν την άποψη το σύμπαν δημιουργήθηκε σε μια 11διάστατη κατάσταση στην οποία δεν υπήρχε διάκριση μεταξύ δύναμης και ύλης και ακόμα περισσότερο μεταξύ των διαφορετικών δυνάμεων. Ήταν απλώς μια καθαρή 11διάστατη ενέργεια. Καθώς αυτή η ενέργεια διασκορπίζονταν, μερικές διαστάσεις αναδιπλώθηκαν και δημιούργησαν, σαν δονούμενα κύματα μέσα τους, τις υλικές δομές που ονομάζουμε σωματίδια, τα οποία με τη σειρά τους δημιούργησαν τις δυνάμεις στη Φύση, οι οποίες εκδηλώνονται σαν παραμορφώσεις της ενυπάρχουσας γεωμετρίας.»
Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος Νέστορας «παίζει» με τις κβαντικές διακυμάνσεις εκδηλώνονται ως αποτέλεσμα παραμορφώσεις της ενυπάρχουσας γεωμετρίας, κάτι που στο επίπεδο του Γήινου υλικού Κόσμου (και όχι μόνο) μεταφράζεται ως σεισμός. Μήπως ο αρχαίος Νέστορας λαμβάνοντας υπόψη του εκείνη την παράμετρο του 9,81 τα κατάφερε καλύτερα από το σύγχρονο NESTOR που πιθανόν αγνόησε της γης το μαυρομάλλη Σείστη; Τι περισσότερο μπορεί να γνώριζε για την εμφάνιση σωματιδίων αλλά και θερμικού φάσματος από το κενό ως συνέπεια της επιτάχυνσης; (Bill Unruh 1970)
Να θυμίσω πως το 81 είναι το τετράγωνο του 9 και πως στη λατινική αρίθμηση 9=ΙΧ και αντιστρέφοντας σε ΧΙ έχουμε 11; Ω Μεγαλοδύναμε Ποσειδώνα! Τι μπλέξιμο! Και με την ευκαιρία να σημειώσουμε πως το 9 είναι ένας αριθμός παραδοσιακά συνδεδεμένος με τη Μεγάλη Θεά, (εκείνη με τα πολλά ονόματα: Ντέβι, Ινάνα, Ιστάρ, Αστάρτη, Άρτεμης,Αφροδίτη…) σαν Μητέρα (Mater) της κοσμικής διαδικασίας σε Μακροκοσμικό, αλλά και σε Μικροκοσμικό επίπεδο. (Κάμπελ / Μύθοι και Παραδόσεις σελ. …56 )
Από το 1926 έως σήμερα οι έρευνες των θεωρητικών φυσικών, περνώντας μέσα από τις δικές τους δαιδαλώδεις διαδρομές για μια θεωρία ενιαίου πεδίου, έχουν καταλήξει στην Θεωρία Μ2 η οποία, αν αποδειχθεί, φαίνεται μέχρι στιγμής η επικρατέστερη να δώσει την σφαιρικότερη απάντηση στα ερωτήματα που ταλανίζουν την φυσική επιστήμη
Η θεωρία Μ είναι μια ενοποιημένη θεωρία χορδών η οποία προβλέπει ότι «ο Κόσμος δύναται να βρεθεί σε μεγάλη ποικιλία φάσεων. Στις φάσεις αυτές οι νόμοι της φύσης φαίνεται πως είναι διαφορετικοί. Το Σύμπαν μας βρίσκεται σε μία από αυτές.»
Ο Lee Smolin, θεωρητικός φυσικός, μας εξηγεί πως αν οι θεωρίες χορδών περιγράφουν διαφορετικές φάσεις μίας θεωρίας, τότε υπό κατάλληλες συνθήκες θα ήταν δυνατή η μετάβαση από μια φάση σε άλλη και πως υπάρχει το ενδεχόμενο διαφορετικές περιοχές του Σύμπαντος να βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις. Δεδομένων αυτών των δυνατοτήτων πιθανόν να υπάρχει κάποια διαδικασία που δημιουργεί πολλά Σύμπαντα. Σε αυτή την περίπτωση η Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν η αρχή του Κόσμου αλλά κάποια αλλαγή φάσης, που δημιούργησε μια νέα περιοχή χωροχρόνου διαφορετική από εκείνη από την οποία προήλθε. Η νέα περιοχή στη συνέχεια ψύχθηκε και διεστάλη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα μπορούσαν να έχουν συμβεί πολλές «Μεγάλες Εκρήξεις» δημιουργώντας πολλά σύμπαντα τα οποία θα έχουν διαφορετικές διαστάσεις, διαφορετική γεωμετρία (οι παράξενες γωνίες του Λάβκραφτ;) και διαφορετικά σύνολα στοιχειωδών σωματιδίων που θα αλληλεπιδρούν υπακούοντας σε διαφορετικά σύνολα νόμων.
Αντιβαρύτητα:
1996 η NASA ξεκίνησε ένα νέο ερευνητικό πρόγραμμα, αυτό της φυσικής των Επαναστατικών Συστημάτων Προώθησης. Σκοπός της, να μελετήσει την βαρύτητα ειδικά από την άποψη της αναζήτησης καινοτομιών για τα συστήματα προώθησης, δηλώνοντας πως δεν υπάρχει καμιά επιστήμη που να λέει ότι είναι αδύνατος ο έλεγχος της βαρύτητας!
«Πρώτα απ’ όλα γνωρίζουμε ότι η βαρύτητα και ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι συνεζευγμένα φαινόμενα. Είμαστε αρκετά ειδήμονες στον έλεγχο των ηλεκτρομαγνητικών φαινομένων, έτσι μπορεί κάποιος να αναμένει ότι αυτή η σύνδεση μπορεί να μας οδηγήσει τελικά στη χρησιμοποίηση του ελέγχου μας πάνω στον ηλεκτρομαγνητισμό για να ελέγξουμε τη βαρύτητα. Η γενική θεωρία της σχετικότητας είναι ένας τρόπος για να περιγράψουμε αυτές τις συνδέσεις. Ένας άλλος τρόπος είναι μέσα από νέες θεωρίες από την κβαντομηχανική που συνδέουν τη βαρύτητα και την αδράνεια με κάτι που ονομάζεται διακυμάνσεις του κενού.» !!
Αν και έχουν γίνει από πολλούς ανεξάρτητους ερευνητές επιτυχημένα πειράματα αντιβαρύτητας, αναφέρομαι στην NASA για δύο λόγους. Πρώτον για να επισημάνω την επίσημη στροφή της προς την εξωτική, όπως την αποκαλούν, τεχνολογία και δεύτερον γιατί στο συγκεκριμένο απόσπασμα του κειμένου τους μιλούν για την σύνδεση της βαρύτητας και των διακυμάνσεων του κβαντικού κενού, στις οποίες αναφερθήκαμε πιο πάνω.
Και υπενθυμίζω πως σύμφωνα με τα γενικά χαρακτηριστικά του, αυτή η «κατάσταση» που οι καμπαλιστές αποκαλούν Ντάαθ, θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε αυτό που ο Στίβεν Χόκινγκ αποκαλεί κβαντική διακύμανση. Είπαμε επίσης πως μέσα από αυτές ξεπηδούν στοιχειώδη σωματίδια και αυτό μας παραπέμπει στην προσπάθεια ανίχνευσης των νετρίνο με το Σχέδιο NESTOR που εξελίσσεται στην Πύλο.
Υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις από την πλευρά των επιστημόνων για την κατανόηση της φύσης της βαρύτητας και τον χειρισμό της και μια από αυτές είναι η αναζήτηση της αρνητικής μάζας. Μια άλλη, είναι να βρεθεί κάποια πιθανή σχέση μεταξύ της βαρύτητας και της θερμότητας, και μια τρίτη, να βρεθεί η σύνδεση μεταξύ της βαρύτητας και των ζευγών των σωματιδίων. Εάν η αρνητική μάζα καθιερωθεί, θα μπορέσει γρήγορα να προσδιοριστεί ο ακριβής ρόλος που παίζουν τα υποατομικά σωματίδια. Ισχύουσες θεωρίες έχουν ενισχυθεί για να εξηγήσουν πώς οι αρνητικές μάζες θα αποκρούονταν από τις θετικές και πώς τα ζεύγη των σωματιδίων θα επιταχύνονταν, κερδίζοντας σε κινητική ενέργεια έως ότου φθάσουν στην ταχύτητα του φωτός, για να αναλάβουν στη συνέχεια το ρόλο των υψηλά ενεργειακών σωματιδίων. Αυτό ίσως μπορέσει να εξηγήσει το ρόλο του νετρίνο, με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει κάποια εξήγηση της αριστερόστροφης περιστροφής που του αποδίδεται. Η περαιτέρω μελέτη των νετρίνο θα σχετίζονταν άμεσα με τα προβλήματα διατύπωσης μιας θεωρίας της βαρύτητας. Εάν, επομένως, η NASA θεωρεί την αντιβαρύτητα ως τμήμα των ερευνών της, δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με την φυσική υψηλών ενεργειών ή με τα νετρίνο. Όμως απ’ ότι φαίνεται δεν είναι μόνον η NASA που ενδιαφέρεται για τα εξωτικά νετρίνο κι έτσι φτάσαμε στα αντιβαρυτικά φαινόμενα της 20ης Μαΐου του 2002 στην Πύλο και τον σεισμό της επομένης.
Ωστόσο, εδώ και δεκαετίες ανεξάρτητοι ερευνητές και επιστήμονες (κάποιοι από αυτούς νομπελίστες) έχουν ασχοληθεί και έχουν καταφέρει να τεκμηριώσουν πειραματικά διάφορες μεθόδους αντιβαρυτικών ανυψώσεων παρέχοντας παράλληλα ενέργεια στα συστήματα χωρίς την χρήση οποιουδήποτε καυσίμου. Φαντάζομαι πως δεν χρειάζεται να σχολιάσω τις τύχες ορισμένων από αυτούς, αλλά και των εφαρμογών τους.
Μια από αυτές τις μεθόδους στηρίζεται στην Ηλεκτροβαρύτητα την οποία εισήγαγε ο Τόμας Τ. Μπράουν. Σύμφωνα με τον πυρηνικό επιστήμονα Bradford Shank, «οι ηλεκτροβαρυτικές επιδράσεις δεν υπακούν στις γνωστές αρχές του ηλεκτρομαγνητισμού. Η ηλεκτροβαρύτητα πρέπει να κατανοηθεί σαν ένα εντελώς νέο πεδίο επιστημονικής έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης.»
Φορτίζοντας με υψηλές τάσεις το πειραματικό σώμα (από ένα πυκνωτή έως ένα διαστημόπλοιο) παράγεται γύρω του ένα δικό του ηλεκτροβαρυτικό πεδίο το οποίο δημιουργεί μια κυματοειδή παραμόρφωση του τοπικού πεδίου βαρύτητας, με τον αρνητικό πόλο στην κορυφή του κύματος και τον θετικό πόλο στην βάση του. Στο «φρέαρ» δυναμικού βαρύτητας που δημιουργείται έτσι στην βάση είναι συγκεντρωμένα τα θετικά ιόντα (+ φορτισμένα σωματίδια, πρωτόνια) τα οποία έλκουν την ύλη. Στον «λόφο» δυναμικού βαρύτητας (κορυφή κύματος) συγκεντρώνονται τα αρνητικά ιόντα (- φορτισμένα σωματίδια, ηλεκτρόνια ) τα οποία απωθούν την ύλη. Σαν αποτέλεσμα έχουμε το πειραματικό σώμα να ωθείται «κυλώντας» προς τον θετικό πόλο, προς όποια κατεύθυνση και αν αυτός στραφεί, εκδηλώνοντας φαινόμενο αντιβαρύτητας.
Όπου υπάρχουν υψηλά ηλεκτρικά φορτία, όπως και στην προκειμένη περίπτωση, εκδηλώνεται μια ηλεκτρική κορώνα με μια χαρακτηριστική μπλε-λουλακί λάμψη η οποία σημειωτέον, έχει παρατηρηθεί επανειλημμένα γύρω από ΑΤΙΑ. Έχουμε λοιπόν «λόφους» αντιβαρύτητας που δονούνται στην συχνότητα του ιώδους. Όμως ένας λόφος μπορεί να ιδωθεί και ως θόλος. Άλλωστε και στις πειραματικές συσκευές αντιβαρύτητας οι πειραματιστές κατέληξαν πως τα πιο αποτελεσματικά ηλεκτρόδια για τους θετικούς πόλους ήταν αυτά στο σχήμα θόλων. Όπως γνωρίζουμε, μια από τις ιδιότητες των θόλων είναι να συγκεντρώνουν τις ακτινοβολίες.
Μιλώντας για «λόφους» αντιβαρύτητας που δονούνται στην συχνότητα του ιώδους –το χρώμα που συνδέεται με τα ανώτερα τσάκρα της Φώτισης- ίσως θα έπρεπε να επισημάνουμε τους παραδοσιακούς συμβολισμούς του «Βουνού» και τις προεκτάσεις του καθώς όλες σχεδόν οι πολιτιστικές παραδόσεις χρησιμοποιούν αυτό το σύμβολο. Δυστυχώς δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να τις αναλύσουμε και αυτές αν και συνάδουν με όσα έχουμε αναφέρει έως τώρα, προσδίδοντας τους περαιτέρω τεκμηρίωση.
Και στο σημείο αυτό έρχεται να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον μας, ύστερα από την ίσως κουραστική ως εδώ πορεία μας, ένα εντυπωσιακό φαινόμενο που στάθηκε δυνατό να παρατηρηθεί από τον άνθρωπο μόλις πριν μερικά χρόνια με την βοήθεια της τεχνολογίας. Αφορά μία από τις Ιδέες που θα μας απασχολήσουν στην συνέχεια του άρθρου, βοηθώντας μας να ολοκληρώσουμε την εικόνα της αλληλεπίδρασης τους ώστε να δημιουργήσουμε εκείνο το επιστημονικής φαντασίας και απόκρυφου μυστηρίου σενάριο…
Στο περιοδικό STRANGE διαβασαμε το παρακάτω κείμενο
ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ Β – Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ
ΠΥΛΟΣ KAI ΠΕΙΡΑΜΑ NESTOR Β) Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΟΥΡΑΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ STRANGE ΤΕΥΧΟΣ 1 -ΙΟΥΝΙΟΣ 1998
Δημοσιεύθηκε στό περιοδικό STRANGE τεῦχος 3, Αὔγουστος 1998H κατανόηση καί αὐτοῦ τοῦ Πυθιονικοῦ Χρησμοῦ θά εἶναι δύσκολη. Στή δύσκολη ἐννόησή του συμβάλλει σαφῶς καί πρόχειρη καί δυσνόητη ἐπίσης ἑρμηνεία του. Τούτη ὅμως δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει εὐκολονόητη. Ακόμη καί ὁ γράφων πού τήν ἐπιχειρεῖ, ἀδυνατεῖ νά τήν ἐννοήσει. Ἀδυνατεῖ νά τήν ἑρμηνεύσει, ἀλλά καί νά τήν διατυπώσει μέ κατανοητές λέξεις, φράσεις καί προτάσεις. Τήν ἀδυναμία τοῦαὐτή ἐνισχύει καί διευρύνει διδαχή τοῦθειοφόρου Ἠράκλειτου: «Ὁ ἄναξ εἰς τόν ὁποῖον ἀνήκεί το ἐν Δελφοίς μαντεῖον, οὔτε ἀποκαλύπτει τά πράγματα, οὔτε τά ἀποκρύπτει, ἀλλά μόνον δίδει σημεῖα περί αὐτῶν …».Αὐτή μεγάλη διδαχή ἀποτελεῖἕνα ἀκόμη ἀνυπέρβλητο φραγμό στό νά ἐπιχειρηθεῖ καί κυρίως νά κατορθωθεῖἑρμηνεία καί κατανόηση ἑνός προαναγγελτικοῦ χρησμοῦ, πού εἰπώθηκε πρίν ἀπό μιά δεκαετία ἀπό τό γράφοντα, πού οὔτε καί ὁ ἴδιος δέν μπορεῖ νά ἐννοήσει. Ὁ χρησμός αὐτός ἔλεγε καί λέγει: «…Αὐτή εἶναι μία ἐκ τῶν βασικῶν αἰτιῶν ἀναστολῆς καί ὁριστικῆς ματαιώσεως τοῦ προγράμματος Πόλεμος τῶν Ἄστρων, διότι τό πρόγραμμα αὐτό ἔχει στηριχθεῖ«εἰς τήν ἐνιαία ἀρνητικήν δυναμικήν τοῦπεδίου αὐτοῦ καί τῶν κυρίων καί δευτερευόντων διαύλων του».
Ἐκεῖνοι -ὅποιοι κι ἄν εἶναι αὐτοί -οἱ ὁποίοι ἔχουν κατορθώσει νά ἐνεργοποιήσουν το πεδίον αὐτό καί τούς διαύλους του, δύνανται δι’ αὐτῶν, ὅπως ἔχουν ἀποδείξει, νά προκαλέσουν (κυρίως εἰς τό δυτικόν ἠμισφαίριο) ἀλλεπάλληλους καταστρεπτικούς τυφῶνες καί σεισμούς καί ἄλλα δεινά…». (βλ. Τά (Πρό)Μηνύματα τῶν Δελφῶν, σέλ. 114).Ὁ χρησμός τοῦτος γράφτηκε τό Νοέμβριο τοῦ 1988. Τά λαληθέντα ἀπ’ αὐτόν, τήν περίοδο ἐκείνη, ἀποτυπωμένα γεγονότα ἦταν ἀκατανόητα καί «ἀποκυήματα τῆς σχιζοφρενικῆς φαντασίας ἑνός τρελοῦ…».
Ἀνεξαρτήτως ὅμως ἀπό τό ἄν αὐτά ἦταν «ἀποκυήματα…», συνέβησαν: Τό πρῶτο ἀπό τά προαναγγελθέντα τούτα γεγονότα, εἶναι το περί τῆς «ματαιώσεως τοῦπρογράμματος Πόλεμος τῶν Ἄστρων ἀπό τούς Ἀμερικανούς (βλέπε τούς ἐπικυρίαρχους τῶν κατοικούντων στίς Η.Π.Α. καί στίς ἀποκαλούμενες «πολιτισμένες χῶρες τῆς Δύσης», ὑποχθονίους Γκρίζους ἤΤουρανοσημίτες)…». Τό δεύτερο ἀπό τά προαναγγελθέντα αὐτά ἐπικείμενα (γιά τότε) γεγονότα εἶναι « εἰς τό δυτικόν ἠμισφαίριον πρόκλησις ἀλλεπάλληλων καταστρεπτικῶν τυφώνων καί καταιγίδων». Γιά τήν ἤδη ἐξελισσόμενη πορεία τοῦ δεύτερου ἀπ’ αὐτά τά γεγονότα, ὅσα χαράσσονται ἀκόμη ἀπό τό «Μικρό Θεό» (Ἔλ Νίνιο) , τά μηνύματα καί σήματα εἶναι πολλά. Αὐτά ὅμως δέν ἔγιναν καί δέν γίνονται κατανοητά οὔτε καί ἀπό τούς ἐξειδικευμένους ἀστροφυσικούς, γεωφυσικούς κ.α. ἐπιστήμονες.
Αὐτά τά ἐννοοῦν μόνο οἱ μή ἐπιστήμονες αἰθεροβάμονες. Μόνο αὐτοί, «πετώντας καί διαβιώντας εἰς τά σύννεφα», μποροῦν νά τά διαβάσουν, νά τά ἀποκρυπτογραφήσουν καί νά τά ἐννοήσουν.Οἱ ἴδιοι ἐπίσης, μποροῦν νά μελετήσουν, νά ἀποκρυπτογραφήσουν καί νά ἐννοήσουν τή σκοπιμότητα καί τούς ἀντικειμενικούς στόχους τῆς κοινοποίησης καί διαρροῆς ἀπό τούς ἀστροφυσικούς κ.λπ. ἐπιστήμονες, τῶν σχετικῶν τούς ἐπιλεκτικῶν μελετῶν, ἀνακοινώσεων καί πληροφοριῶν, οἱ ὁποῖες ἀναφέρονται στήν ἀποστολή καί πορεία τοῦ (κατ’ αὐτούς) «Μικροῦ Θεοῦ» (Ἔλ Νίνιο) καί τοῦ κατά τούς αἰθεροβάμονες: «Τέκνου τῆς Στυγός καί Υἱοῦ τοῦ Πάλλαντος Ζήλου». Θά εἶναι πολύ ἀργά γιά τούς ἐπιστήμονες αὐτούς καί κυρίως γιά τούς πατρόνους τους, Γκρίζους Τουρανοσημίτες Ἱερεῖς, ὅταν θά ἀρχίσουν νά ἀντιλαμβάνονται ποιός πράγματι εἶναι ὁ «Μικρός Θεός» καί ποιῶν τήν προαναγγελτική ἀποστολή ἐκτελεῖ.Τόν Ἰούνιο τοῦ 1996, σέ συνέντευξή μου στό περιoδικό Τρίτο Μάτι (πού παραδόξως δημοσιεύτηκε τόν Aπρίλιο τοῦ ’97, βλ. τεῦχος 61, σέλ. 13) ὁ διακεκριμένος συγγραφέας καί μελετητής Παντελής Γιαννουλάκης, μοῦ ἔθεσε τήν ἐξῆς ἐρώτηση: «Μιλᾶτε γιά τήν ἄμεση «ἐπιστροφή τῶν θεῶν», ὅπως ἄλλωστε πολλοί ἐρευνητές ὁ Νταίνικεν λ.χ. ἐπίσης ἐπισημαίνει παρόμοια πράγματα. Ἔχετε ἐπίσης μιλήσει στό παρελθόν γιά τήν ἀλλαγῆ τῆς γωνίας ἐκλειπτικῆς τῆς Γῆς, πού ἐπιτρέπει στήν ἀκτινοβολία τοῦ Σείριου νά ἐπιδρᾶ ἐντονότερα στόν πλανήτη.
Ἔχετε ἀκόμη ἀναφερθεῖ στίς διαφοροποιήσεις στό γενετικό κώδικα τῶν ἀνθρώπων, πού ὀφείλονται σέ ἀστρικές ἐπιρροές καί -κάτι γιά τό ὁποῖο ἐπιβεβαιωθήκατε πανηγυρικά -ἕναν κομήτη ποῦ θά ἔρθει! Σήμερα, πῶς τά συνδέετε ὅλα αὐτά;…». Στήν ἐρώτηση τούτη, ἔλαβε τήν ἀκόλουθη ἀπάντηση:Ὁ Nταίνικεν εἶναι ἐπίσης ἐνημερωμένος πολύ καλά γιά ὅλα αὐτά, καί δέν εἶναι τυχαῖο τό περιβόητο ταξίδι τοῦ στήν Κρήτη καί εἰδικά στόν Τσούτσουρο. Ἐκεῖ κρύβονται μεγάλα μυστικά τῆς φυλῆς… Λοιπόν, γιά ἐρευνῆστε νά μάθετε γιά τό εἰδικό ἀεροπλάνο ποῦ ἔχει τό Πανεπιστήμιο Θράκης, τό ὁποῖο τό χρησιμοποιεῖ γιά νά ἐρευνήσει τή στρατόσφαιρα! Τί ἐρευνοῦν; Πρόκειται γιά ἕνα ἀπό τά πολλά σχετικά προγράμματα πού γίνονται αὐτή τή στιγμή καί τό συγκεκριμένο τοῦ Πανεπιστημίoυ Θράκης γίνεται σέ συνεργασία μέ γνωστό εὐρωπαϊκό πανεπιστήμιο. Τό ἀερoπλάνo εἶναι πολύ προηγμένης τεχνολογίας καί εἶναι εἰδικά κατασκευασμένο στή Γερμαvία, γι’ αὐτόν τό σκοπό. Ψάξτε νά βρεῖτε τί σχέση ἔχουν αὐτά μέ τό ἀστεροσκοπεῖο τῆς Πύλου, πού βρίσκεται 4.000 πόδια κάτω ἀπό τή θάλασσα, πού τό στήνει τό Πανεπιστήμιο Κρήτης! Κι ἔχω νά σᾶς πῶπολλά γιά τό Πανεπιστήμιο Κρήτης καί ἐτοιμάζoυν ἐκεῖ… Τό ξέρετε ὅτι αὐτό τῆς Πύλου, εἶναι ἀκριβῶς στόν ἀντίποδα τοῦἀντίστοιχου ἀστεροσκοπείου τῆς Χαβάης; Γιατί ἄραγε τό ἀστεροσκοπεῖο στήν Ἀθήνα, ὅλο τό καλοκαίρι ἦταν στραμμένο συνεχῶς στόν πλανήτη Δῖα; Τί σήματα εἶναι αὐτά ποῦ συλλαμβάνουν ἀπό τό διάστημα οἱπροηγμένης γερμανικῆς τεχνoλoγίας κεραῖες του; Γιά ποιόν λόγο ἔγινε ἀπό ἀστροναῦτες ἐπαναρρύθμισή του διαστημικού τηλεσκοπίου Χαμπλ ποῦβρίσκεται σέ τροχιά; Τί προσπαθοῦν νά δοῦν πού δέν τό εἶχαν συμπεριλάβει στή ρύθμιση τοῦ τηλεσκοπίου καί ἔκαναν αὐτή τήν ἐπιχείρηση γιά νά τo στρέψουν πρός τά ἐκεῖ, λέγοντας τή δικαιολογία ὅτι, «Οἱφακοί τοῦ ἤταv στραβοί» καί πῆγαν νά τούς διορθώσουν; Μήπως ὅλα αὐτά καί ἄλλα τόσα εἶναι ἕνα συνδυασμένο πρόγραμμα;
Καί ποῦ στοχεύει; Τί ψάχνουν νά βροῦν; ἤμήπως -λέω μήπως -θέλουν νά ἐντοπίσουν καί νά ἐπιβραδύνουν τήν ἔλευση τῶν θεῶν; Μήπως ὅλα αὐτά σχετίζονται μέ τήν «ἀποστολή» ἑνός οὐρανίου σώματος πού πλησιάζει τή Γῆ, πού ἔρχεται γιά νά ἀλλάξει τό γεvετικό κώδικα πολλῶν εἰδικῶν ἀνθρώπων στόν πλανήτη καί νά ἐπιφέρει ἀλλαγές στόν πολιτισμό;…».Ἡ περί τοῦἀστεροσκοπείου τῆς Πύλου ἀνωτέρω ἀπάντηση ἦταν καί εἶναι ἀναμφισβήτητα Πυθιονικός Χρησμός. Τούτη, ἑπομένως, δέν ἔγινε ἀπόλυτα κατανοητή οὔτε καί ἀπό αὐτόν πού ἔθεσε τό ἐρώτημα καί τήν ἔλαβε. ‘Ὅπως. καί ὁ διατυπωμένος ἀπ’ αὐτή χρησμός ἦταν ἀκατανόητος, ἔτσι καί παρακάτω προσπάθεια ἑρμηνείας του θά εἶναι -ἄν ὄχι πλέον τελείως ἀκατανόητη τουλάχιστον δυσνόητη. Οὔτε οἱἐξειδικευμένοι ἀστροφυσικοί ἐπιστήμονες, ἀλλά οὔτε καί οἱ ἐξ αὐτῶν συμμετέχοντες στό πρόγραμμα τοῦ ἀστεροσκοπείου τῆς Πύλου, Πρόγραμμα Σούπερ Καμιοκάντε…. (!), γνωρίζουν ἤ μποροῦν νά κατανοήσουν, τούς ἐναντίον τοῦ πλανήτη μας καί τῶν ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων πού τόν κατοικοῦν, πολυδιάστατους στόχους αὐτῶν πού σχεδίασαν, χρηματοδότησαν, δημιούργησαν καί ἔχουν ὑπό τόν ἀπόλυτο ἔλεγχό τους τό ἀστεροσκοπεῖο τῆς Πύλου καί τό προαναφερθέν πρόγραμμα.Τό ποιοί κατευθύνουν αὐτό τό πρόγραμμα, μποροῦν νά τό κατανοήσουν μόνο μερικοί μή ἐπιστήονες, ἀλλά «τρελοί» καί αἰθεροβάμονες.
Μόνον αὐτοί ἔχουν τή δυνατότητα νά ἑρμηνεύουν κάποιους ἐπιστημονικούς δήθεν χρησμούς, πού κατά καιρούς δίνονται ὑπό μορφή εἰδήσεων, ἐπιστημονικῶν ἀναφορῶν, συνεντεύξεων καί ἀνακοινώσεων σέ ἐπιστημονικά συνέδρια. Μιά τέτοιας μορφῆς καί σκοπιμότητας ἀνακοίνωση εἶναι καί ἐξ ὀνόματος 120 ἀστροφυσικῶν ἐπιστημόνων, πού δόθηκε στίς 5 Ἰουνίου 1998 στό Τόκιο, ἀπό τόν πρόεδρο τοῦ τμήματος Φυσικῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Πενσυλβάνια των Η.Π.Α., Πώλ Λάνγκακερ. Aποσπάσματά της, καθώς καί σχετικές φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν καί σέ μερικές ἑλληνικές ἐφημερίδες. Σέ μιά ἀπ’ αὐτές (Ἐλευθεροτυπία, 06/06/98), σέ δημοσίευμα μέ τίτλο:
«Βρήκαν τή Χαμένη Μάζα τοῦΣύμπαντος», ὑπάρχει μιά φωτογραφία τμήματος τῶν ἐγκαταστάσεων στό βυθό τῆς θάλασσας τῆς Πύλου, τοῦὑποθαλάσσιου ἀστεροσκοπείου.Στή φωτογραφία αὐτή φαίνονται τεράστια βυθισμένα μπαλόνια. Ἡ λεζάντα τῆς γράφει:
«Φωτοπολλαπλασιαστές τοῦ τηλεσκοπίου Νέστωρ πού ἀνιχνεύει Νετρίνο στό διάστημα ἀπό τό βαθύτερο σημεῖο τοῦἸονίου, ἀνοικτά τῆς Πύλου. Μέ τό πείραμα Σοῦπερ Καμιοκάντε σέ δεξαμενή ἀνακάλυψαν ὅτι τά Νετρίνο πάλλονται, ἄρα ἔχουν μάζα…». Στό σχετικό ἄρθρο πού ἀκολουθεῖ τό ὁποῖο στάλθηκε ἀπό τό Τόκιο μεταξύ ἄλλων ἀναφέρεται: «Τό κομμάτι πού ἔλειπε ἀπό τό Σύμπαν, προκαλώντας τήν ἀπορία τῶν ἐπιστημόνων καί ἀποτελώντας ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα μυστήρια τῆς Φυσικῆς, ἀνακοίνωσε ὅτι ἀνακάλυψε μιά διεθνής ὁμάδα ἐπιστημόνων, διαπιστώνοντας ὅτι ἕνα μικροσκοπικό ὑποατομικό σωματίδιο, τό Νετρίνο, ἔχει μάζα. …Τό πείραμα Σούπερ Καμιοκάντε τῶν 120 ἐπιστημόνων προκάλεσε μεγάλη αἴσθηση στόν ἐπιστημονικό κόσμο… Τά Νετρίνο εἶναι πολύ δύσκολο νά ἐπισημανθοῦν. Δέν ἔχουν ἠλεκτρική φόρτιση καί εἶναι τόσο μικρά, ὥστε διαπερνοῦν τήν ὕλη χωρίς νά ἀφήνουν σημάδια. Ἡ ὁμάδα Καμιοκάντε, στήν ὁποία συμμετέχουν ἐπιστήμονες ἀπό Ἰαπωνία, Η.Π.Α., Γερμανία, Πολωνία,
Αναπαράσταση της διάταξης ανιχνευτών στο τηλεσκόπιο νετρίνων NESTOR ανοιχτά της Πύλου.
Χρησιμοποίησε μιά τεράστια δεξαμενή μέ 50.000 τόνους νερού, προκειμένου νά ἐντοπίσει μερικά ἀπό τά τρισεκατομμύρια Νετρίνο πού φτάνουν στή Γῆ κάθε δευτερόλεπτο. Ἄν καί δέν μπόρεσαν νά μετρήσουν τή μάζα τοῦ Νετρίνο, διαπίστωσαν ὅτι ὁρισμένα ἀπ’ αὐτά πάλλονται ἤ ἀλλάζουν τύπο, καθώς περνοῦν μέσα ἀπό τό διάστημα ἤ τήν ὕλη. Ἡ θεωρία λέει ὅτι ὁτιδήποτε πάλλεται, διαθέτει μάζα…».Μετά ἀπό τρεῖς μέρες, στίς 10/06/98, ἴδια ἐφημερίδα δημοσιεύει ἕνα ἐκτενέστερο καί κάπως ἀναλυτικότερο σχετικό κείμενο, μέ τίτλο: «Νετρίνο: τό Κλειδί γιά τήν Κατανόηση τοῦ Σύμπαντος». Σ’ αὐτό, ἐπαναδημοσιεύει τήν ἴδια μέ φωτογραφία, μόνο πού αὐτή τή φορά εἶχε τή λεζάντα: «Οἱ ἐγκαταστάσεις στήν Πύλο, ὅπου γίνονται σημαντικά πειράματα μέ τή συμμετοχή Ἐλλήνων καί ξένων εἰδικῶν γιά τήν ἀνίχνευση Νετρίνο σέ μεγάλο βάθος…». Στό ἄρθρο, μεταξύ ἄλλων ἀναφέρεται: «Καί τό Κλειδί πού τώρα θά Χρησιμοποιηθεῖ γιά νά ἀνοίξει Σφραγισμένες Πύλες Γνώσης, ἴσως νά εἶναι τά Νετρίνο…». Ὅταν μέσω τοῦπροαναφερθέντος Πυθιονικοῦ Χρησμοῦεἶχε γίνει προτροπή: «Ψάξτε νά βρεῖτε τί σχέση ἔχουν ὅλα αὐτά μέ τό ἀστεροσκοπεῖο τῆς Πύλου… πού εἶναι ἀκριβῶς στόν ἀντίποδα τοῦ ἀστεροσκοπείου τῆς Χαβάης… », δέν διευκρινίστηκε πώς καί γιατί Πύλος εἶναι -ἐπί τοῦ ἑλλαδικοῦ μόνο γεωφυσικού χώρου -μία ἐκ τῶν τεσσάρων Πυλῶν διέλευσης τῶν Προπομπῶν (Ἀγγέλων) τῆς ἐπί τῆς Ἕλλα (=Θεῶν Καθέδρα) ἐπανερχόμενων Θεῶν.Ὅταν πρίν ἀπό πολλά χρόνια, ὁ τότε πρύτανης τοῦΠανεπιστημίου Κρήτης, διάσημος ἀστροφυσικός κ. Γεώργιος Γραμματικάκης, ἀνακοίνωσε τήν κατασκευή καί ἐγκατάσταση στήν Πύλο τοῦἀστεροσκοπείου αὐτοῦ, κανένας ἀπό τούς Ἀστροφυσικούς καί ἄλλους ἐπιστήμονες, ἀλλά καί ἀπό τούς πολιτικούς καί δημοσιογράφους, δέν ἀντιλήφθηκε τόν πραγματικό ἀντικειμενικό στόχο τῆς ἐγκατάστασης αὐτής στήν Πύλο. Κανένας ἀπό τούς αὐτοαποκαλούμενους ἐπιστήμονες, καί εἰδικότερα κανείς ἀπ’ αὐτούς πού πλαισιώνουν τά Ὑπουργεῖα Τεχνολογίας, Εθνικής Ἄμυνας καί Παιδείας τῆς Ἑλλάδας, δέν ἀναρωτήθηκε: Γιατί ἐπελέγη θαλάσσια περιοχή τῆς Πύλου γιά τήν ἐγκατάσταση αὐτοῦ τοῦ«Ἀστεροσκοπείου»; Δέν τό ἀναρωτήθηκε ὄχι μόνο γιατί
Ὁ «πολιτισμένος» δυτικός κόσμος καί ὁἐξουσιαστικός ἐκφραστής του «Ενωμένη Εὐρωπαϊκή Κοινότητα» τοῦ ἀπαγορεύει νά σκέφτεται καί νά διερωτᾶται, ἀλλά καί γιατί δέν ἔχει μελετήσει (ἤ δέν ἔχει κατανοήσει) τή Μῦ-θολογία τῶν Ἔλ-λήνων, δηλαδή τή σύνοψη τῆς Οἰκουμενικῆς Θεογονίας, Κοσμογονίας καί Ἀνθρωπογονίας, Ἀστρονομίας, Φυσικῆς, Τεχνολογίας καί πάσης ἐπιστήμης. Ἄν τήν εἶχε μελετήσει καί ἐννοήσει, θά εἶχε διερωτηθεῖ: Τό ὄνομα «Πύλος» πότε καί γιατί δόθηκε στό νησί αὐτό;Ἄν εἶχε ἀναρωτηθεῖ θά μάθαινε ὅτι αὐτό τοῦ δόθηκε ἀπό τόν πρῶτο τῆς Βασιλέα τόν Πύλαν(ὅν).Ἴσως μετά ἀναρωτιόταν: ἅ) Πότε βασίλευσε ὁΠύλας(ὅς) καί ποιανού γιός ἦταν; β) Εἶναι τό ὄνομα τοῦτο σύνθετο, κι ἄν εἶναι, ρίζα του ἀπό ποιό ρῆμα παράγεται; Οἱἀπαντήσεις θά ἦταν: ἅ) Πρῶτος βασιλιάς τῆς νήσου τούτης ἦταν ὁ γιός τοῦ βασιλιᾶἈττικῆς καί Μεγάρων Πανδίωνος Β’ ἤ τοῦβασιλιᾶ τῶν Μεγάρων Κτήσωνος, ἐγγονός τοῦ Λέλεγος καί πατέρας τοῦ Πελία Πύλας(ὅς). Υἱός τοῦ θεοῦ ‘Αρη καί τῆς θυγατέρας τοῦ Ἀγήνορος, Δημονίκης. β) Τό ὄνομα αὐτό εἶναι σύνθετο καί παράγεται ἀπό τό -σύνθετο ἐπίσης -ρῆμα: πύλ-ὠρέω. Ἡ ρίζα τοῦ Πύλ- δηλώνει καί προσδιορίζει τήν «Πύλη». Τό θέμα τοῦ -ὠρέω δηλώνει καί προσδιορίζει τό Φύλακα, δηλαδή τό «θύρ-ὡρό», Τό «φύλακα τῆς πύλης».«Στή νῆσο Πύλο, στό βασίλειο τοῦ θεϊκοῦΝέστωρος, Υἱοῦ του Νηλέως, πρωτοβασίλευσε (ἐγκαταστάθηκε καί κυριάρχησε) ὁ Πύλας (ὅς), αὐτός πού τήν Οὐράνιαν Πύλην ἄνοιξε καί φυλάττει…». Ἄν οἱ ἐν λόγῳ κύριοι λάμβαναν αὐτές τίς ἀπαντήσεις, θά ἔπρεπε νά ἐπιχειρήσουν τήν ἀναζήτηση καί ἀνασύνταξη τοῦγενεαλογικοῦ πίνακα τῶν προγόνων τοῦΠύλου καί κυρίως τήν ἐτυμολογική καί προσδιοριστική ἑρμηνεία τῶν ὀνομάτων πού θά συγκροτοῦσαν τόν πίνακα αὐτόν. Τότε θά ἐπεσήμαναν ὅτι: «Ὁ πατήρ τοῦΠήλου Ἀγήνωρ εἶχε πατέρα τόν Πλεύρων, πού πατήρ τοῦ ἦταν ὁ Αἰτωλός, πού πατήρ τοῦ ἦταν ὁ Ἐνδυμίων, πού πατήρ τοῦ ἦταν ὁ Ἀέθλιος, πού πατήρ τοῦ ἦταν ὁ Αἴολος ἤὁ Ζεύς. Πατήρ τοῦ Αἰόλου ὁ Ἕλλην…». Ἔπειτα ἴσως ἀναζητοῦσαν τίς θεϊκές δυνάμεις καί ἰδιότητες πού ἀποδίδονται στό καθένα ἀπ’ αὐτά τά ὀνόματα, κι ἔπειτα ἴσως ἐπιχειροῦσαν τήν ἑρμηνεία τους. Ἄν τίς ἐρμήνευαν μέ ἐπιτυχία, θά διαπίστωναν ὅτι μέ αὐτά τά ὀνόματα δηλώνονται καί προσδιορίζονται συμπαντικές, οὐράνιες, ἀστρικές καί ἠλιακές δυνάμεις καί ἰδιότητες (γιά τίς ὁποῖες ὅμως καμιά ἐρμηνευτική ἀναφορά δέν ἐπιτρέπεται ἐδῶ νά γίνει…). Ἄν αὐτοί οἱ ἐπιστήμονες καί οἱ ὑπόλοιποι ἄνοες μανδαρίνοι ἔθεταν τό ἐρώτημα: Γιατί τό -ἀπολύτως ὄμοιο μέ αὐτό τῆς Πύλου ἀστεροσκοπεῖο, ἐγκαταστάθηκε στό γεωφυσικό ἀντίποδά της στή Χαβάη; Τότε ἴσως νά τούς βοηθοῦσε στό ἐρώτημά τους αὐτό, τό ὅτι δομή τῆς γλώσσας τοῦΠολυνησιακοῦ Ἀρχιπελάγους ὄπου ἀνήκει καί Χαβάη συγκροτεῖται ἀπό τήν πρωτοελληνική καί ἑλληνική, καί νά ἐπιχειροῦσαν τήν ἐννοιολογική καί ἐτυμολογική ἀνάλυση καί ἑρμηνεία τοῦὀνόματος Χαβάη. Ἴσως τότε νά ἐπεσήμαναν ὅτι: Μέ τό ὄνομα Χαβάη δηλώνεται «Πόρευσις (βάη=βαινω) Ἴωνα (Χαβᾶν = Ἴωνας = ‘Ελλην»>.Οἱ Πύλες τῶν Συμπαντικῶν (Θεϊκῶν) Διαύλων ἀνοίγουν καί πάλι. Ἡ «διά τήν Χρυσῆν Ἀμνάδα διένεξις Ἀτρέως-Θυεστου» ἐπαναλαμβάνεται. Οἱ Ἀτρειδεῖς καί οἱΗρακλειδείς ἐπανέρχονται στήν «Πατρόαν Ἑστίαν». Τήν μία ἀπό τίς τέσσερις αὐτές Πύλες, αὐτήν τοῦ Πύλα-Νέστορα, δέν θά μπορέσει «Κοινότητα» (Ε.Ε.) οὔτε νά τήν κλείσει, οὔτε μέσω τῆς ἐγκατάστασης -τοῦἑνός ἐκ τῶν δυό ἐπί τοῦ πλανήτη μας ὑπερσύγχρονων δῆθεν ἀστεροσκοπείων θά μπορέσει νά φαλκιδεύσει καί νά παραποιήσει τήν ἀποστολή τῶν «Νοητοφόρων καί Ἀφυπνηφόρων Προπομπῶν (Ἀγγέλων) τῶν εἰς τήν Καθέδραν τῶν ἐπανερχόμενων Θεῶν, Ἀντιθέων, Ἡμιθέων καί Ἡρώων».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ : ‘Ισως νά μήν εἶναι πολύ ἀργά, ὅταν κάποτε (κι αὐτό τό «κάποτε» δέν θά εἶναι πολύ μακρινό), ὄχι μόνο οἱἝλληνες, ἀλλά καί ἀνθρωπότητα πληροφορηθοῦν ὅτι τό Πανεπιστήμιο Κρήτης δημιουργήθηκε καί χρηματοδοτήθηκε (καί χρηματοδοτεῖται) ἀπό τή Διεθνῆ Τράπεζα, δηλαδή ἀπό ἔναν ἀπό τούς πολιτικοοικονομικούς πόλους τῶν Γκρίζων Τουρανοσημιτῶν, μέ ἀντάλλαγμα νά μήν ἀποκαλύψει ποτέ Ἑλλάδα τί ἦταν ἐκεῖνα τά «ἀρχαιολογικά εὐρήματα», τά ὁποῖα τό 1970 καί τό 1983 «ἀμερικανική ἀρχαιολογική ἀποστολή» ἀφαίρεσε ἀπό σπήλαια τοῦ Τσούτσουρου, στά Ἀστερούσια Ὅρη τῆς Κρήτης.
Ἐπιπλέον, στό Πανεπιστήμιο Κρήτης, μέσω τῶν μεγάλων Ἑλλήνων ἐπιστημόνων του, δέν ἐτοιμάζεται μόνο ἕνα σημαντικότατο τμῆμα τοῦ προγράμματος Κλωνοποιήσεως, τοῦ ὁποίου ὁ ἀντικειμενικός στόχος ἀποβλέπει στήν ἀλλοίωση καί παραποίηση τοῦ εἰδικοῦ γενετικοῦ κώδικα τῶν Ἑλλήνων, στόν ἀφανισμό τῆς (Eλ)ληνικῆς φυλῆς καί στή συνέχεια τῆς Ἄριας (Αἰγαιοκρητικῆς), ἀλλά καί πρωταγωνιστεῖστήν ἐκτέλεση τοῦ προγράμματος βραχυκύκλωσης τῶν ἐπανανοιγόμενων Συμπαντικῶν Διαύλων καί Πυλῶν, ἀπό τίς ὁποῖες πρόκειται ἐντός τῆς πρώτης εἰκοσαετίας τῆς Νέας Ὑδροχοϊκῆς Χιλιετίας -νά ἐπανέλθουν οἱ Ἕλληνες θεοί, οἱΠατέρες τῶν Ἑλλήνων, καί νά ὁλοκληρωθεῖ Ἐπαναγέννηση τοῦἙλληνισμοῦ, πού ἤδη πραγματοποιεῖται.
Ενα από τα κομμάτια του 12όροφου τηλεσκοπίου «Νέστωρ» λίγο προτού καταδυθεί στο υποθαλάσσιο πηγάδι
Είναι το πείραμα ανίχνευσης νετρίνων, με την ονομασία Νέστωρ (λόγω του βασιλιά της περιοχής στην αρχαιότητα), που προβλέπει την τοποθέτηση ενός τεράστιου τηλεσκοπίου 12 ορόφων με διάμετρο 32 μέτρα και συνολικό ύψος 330 μέτρα, μεγαλύτερο και από τον πύργο του Αϊφελ. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το ομώνυμο πρόγραμμα NESTOR (Neutrino Extended Submarine Telescope with Oceanographic Research) που συγχρηματοδοτείται από τη γενική γραμματεία έρευνας και τεχνολογίας και τον ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη) έχει στόχο να φτιάξει έναν νέο χάρτη του ουρανού μελετώντας νετρίνα υψηλής ενέργειας, μια μορφή ακτινοβολίας που δεν έχει μελετηθεί καθόλου και της οποίας οι ιδιότητες μπορεί να αλλάξουν άρδην την αντίληψη για τη δημιουργία του σύμπαντος. Ετσι λοιπόν, σε απόσταση μόλις 7,5 ναυτικών μιλίων από το νησί Σαπιέντζα και 11 ν.μ. από τη Μεθώνη, σε βάθος 5.000 μ. εντοπίστηκε ένα τεράστιο υποθαλάσσιο πηγάδι ικανό να «παγιδεύσει» τα ίχνη αυτών των κοσμικών πληροφοριοδοτών. Είναι το λεγόμενο «φρέαρ των Οινουσσών» που κατεβαίνει ώς τα 5.200 μ., ενώ τα νερά του είναι εξαιρετικά διαυγή. Σε αυτό το βάθος στήνεται αργά αλλά σταθερά το τηλεσκόπιο του προγράμματος NESTOR που περιλαμβάνει έξι ζεύγη ευαίσθητων φωτοπολλαπλασιαστών,
συλλέγοντας δεδομένα που αποστέλλονται μέσω ενός υποθαλάσσιου καλωδίου οπτικών ινών μήκους 30 χλμ. στον επιστημονικό σταθμό στην ξηρά, καταγράφονται και αξιολογούνται. «Τώρα συλλέγουμε πληροφορίες για νετρίνα που έρχονται από την άλλη μεριά της Γης, διότι γι’ αυτά τα σωματίδια η Γη είναι διαφανής. Περνάνε από τη μια μεριά και βγαίνουν από την άλλη» λέει στην «Espresso» ο Λεωνίδας Ρεσβάνης, καθηγητής Πειραματικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής του Ινστιτούτου Νέστωρ
ΤΥΧΑΙΟ;;;
