Η σκοτεινή πλευρά της συναισθηματικής νοημοσύνης και η ικανότητα να "διαβάζεις" τον άλλο

Για ορισμένα επαγγέλματα η επαφή με τα συναισθήματα είναι απαραίτητη. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί απλά να αποτελεί ένα έξτρα «βάρος». Και όπως συμβαίνει με κάθε δεξιότητα που έχει ένας άνθρωπος, το να είναι σε θέση να «διαβάζει» κάποιον άλλο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για καλό, είτε για κακό.

Ορισμένες από τις μεγαλύτερες στιγμές που έζησε η ανθρωπότητα ήταν «γεμάτες» από συναισθηματική νοημοσύνη.

Όταν για παράδειγμα ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ παρουσίασε το «όνειρό» του, επέλεξε να χρησιμοποιήσει μια γλώσσα, ένα λόγο, ο οποίος θα εισέβαλλε στις καρδιές του ακροατηρίου του.

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΩΝΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΩΝ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ

Ο Πλήθων Γεώργιος Γεμιστός ήταν Έλληνας φιλόσοφος και πολιτικός άνδρας (1355 - 1452). Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη και αργότερα, όταν οι ιδέες του άρχισαν να γίνονται στόχος κάποιων σκληροπηρυνικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που εξόντωσαν τον μαθητή του Ιουβενάλιο), εγκαταστάθηκε με την ανοχή του φίλου του, αυτοκράτορος Μανουήλ του Β' Παλαιολόγου στο Δεσποτάτο του Μυστρά.

ΕΠΙΦΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

Η επίφυση είναι το μέρος του εγκεφάλου που ενδυναμώνει αυτό που είναι γνωστό ως η "έκτη αίσθηση" και άλλες παραφυσικές ικανότητες. Είναι επίσης το κέντρο της αίσθησης της ευτυχίας. Η επίφυση είναι σε αδράνεια στο μέσο άτομο. Μια αδρανής επίφυση είναι ισοδύναμη με έναν αποκομμένο νωτιαίο μυελό, όπου το μυαλό δεν μπορεί να στείλει μηνύματα ή να κινήσει μέλη του σώματος πέρα από τη περιοχή που έχει αποκοπεί. Η μόνη διαφορά είναι ότι η επίφυση επηρεάζει τη ψυχή.

Ερμητικά κείμενα, εισαγωγή - Κυμβάλειο, "οι Αρχές της Αλήθειας"

Μεσαιωνική απεικόνιση του Ερμή του Τρισμέγιστου

εισαγωγή

   Με το όρο "Ερμητικά κείμενα εννοούμε μια σειρά αρχαιότατων κειμένων, γραμμένων  αρχικά στην ιερατική γλώσσα των Αιγυπτίων, δηλαδή με τα γνωστά ιερογλυφικά σύμβολα.
Το βασικό μέρος τους λέγεται ότι γράφηκε αρχικά από τον Θωθ την εποχή του βασιλιά
Άμμωνα.   Αυτός ο Θωθ έχει πολλά κοινά με τον Ερμή. Ήταν προστάτης των γραμμάτων,
των τεχνών και της ιατρικής, σύμβουλος του Όσιρη και δάσκαλος της Ίσιδας.
Οι Έλληνες τον ταύτιζαν με τον Ερμή, το γιο του Δία και της Μαίας.
Αργότερα, μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, τα κείμενα αυτά ανακαλύφθηκαν
από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο και εμπλουτίστηκαν ή σχολιάστηκαν ίσως από τον ίδιο.

H Θεωρία των Ιδεών του Πλάτωνα

Η θεωρία των ιδεών που εισήγαγε ο Πλάτωνας αποτελεί μια τομή στην ιστορία της φιλοσοφίας. Ταυτόχρονα αποτελεί και σημείο αναφοράς για όλη την κατοπινή φιλοσοφική αναζήτηση. Μία από τις όψεις της θεωρίας αυτής θα αποτελέσει τον άξονα στον οποίο θα κινηθούμε στην παρούσα μελέτη. Συγκεκριμένα, θα μας απασχολήσει η ύπαρξη των ιδεών, αφενός, ως γνωσιολογική προϋπόθεση για την γνώση των αισθητών πραγμάτων και, αφετέρου, ως οντολογική προϋπόθεση για την ύπαρξή τους. Θα ξεκινήσουμε από μια σύντομη αναφορά στα προβλήματα στα οποία ήρθε να δώσει λύση η θεωρία των ιδεών. Στη συνέχεια θα δούμε πώς ο Πλάτωνας έχτισε το οικοδόμημα της θεωρίας του, θέτοντας αρχικά τις βάσεις και προσπαθώντας μετά να γεφυρώσει όλα τα επιμέρους χάσματα που παρουσιάζονταν.

Η φιλοσοφική αναζήτηση, που είχε ξεκινήσει με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, σχετικά με το πώς μπορούμε να γνωρίσουμε τον κόσμο γύρω μας και τις αρχές λειτουργίας του, είχε φτάσει σε αδιέξοδο την εποχή του Πλάτωνα.

Γνώση. Η ενεργειακή πληροφορία του σύμπαντος

Πολλές φορές παρατηρώ τις συζητήσεις των ανθρώπων και την τάση τους να εξομοιώνουν τη γνώση με την μνήμη που διαθέτουν… Θεωρεί δηλαδή η πλειονότητα της ανθρωπότητας, ότι η γνώση είναι ατομική υπόθεση μελέτης και εμπειρίας του κάθε ένα από μας και βασίζεται στο χρόνο που έχει διαθέσει ώστε να αποθηκεύσει πληροφορίες σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου του, με σκοπό να την χρησιμοποιήσει όταν τη χρειαστεί. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι και η παρανόηση αυτή που έχει υπερισχύσει σαν πληροφορία σε όλους, ξεκινά από την πεποίθηση της επιστήμης ότι το μέσον αποθήκευσης της γνώσης είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Μέσα στα κύτταρά του οποίου σχηματίζεται η μνήμη, δηλαδή το σύνολο των πληροφοριών οι οποίες έχουν υποπέσει στην αντίληψή μας και οι οποίες μέσω των νευρώνων και των συνάψεων οι οποίοι σχηματίζουν δεσμούς μεταξύ τους, δημιουργούν τελικά τη συνολική διαθέσιμη στον κάθε ένα από μας γνώση…

10 πράγματα για τα οποία πρέπει να πάψετε να νοιάζεστε

Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο, μην σπαταλάτε τη ζωή σας στα πρέπει και τις απόψεις των άλλων.

1. Σταματήστε να νοιάζεστε για τη γνώμη του καθενός
Το τι πιστεύουν ή λένε οι άλλοι για σας, δεν πρέπει να σας νοιάζει. Τουλάχιστον για τους περισσότερους από αυτούς. Όταν ήσασταν μαθητές, οι απόψεις των συμμαθητών σας, επηρέαζαν τις αποφάσεις σας. Και υπήρχαν φορές που διαμόρφωναν τις απόψεις σας και τους στόχους σας. Με την πάροδο των χρόνων, οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους για τις απόψεις των οποίων νοιαζόσασταν τόσο πολύ, δεν αποτελούν καν κομμάτι της ζωής σας.

Εκτός κάποιων εξαιρέσεων πχ όταν προσπαθείτε να κάνετε μια καλή πρώτη εντύπωση (συνέντευξη για δουλειά, πρώτη επέτειος, κλπ.), μην αφήνετε τις απόψεις των άλλων να στέκονται εμπόδιο στο δρόμο σας. Το τι σκέφτονται και λένε οι άλλοι για σας δεν είναι το πλεον σημαντικό. Αυτό που είναι σημαντικό είναι το πώς εσείς αισθάνεστε για τον ίδιο τον εαυτό σας.

Το μεγάλο ταξίδι προς την ελευθερία

Της Ασπασίας Κόκκινου

Βιώνουμε ένα μοντέρνο καταναλωτικό σύστημα που προσφέρει στο σύγχρονο άνθρωπο τα πάντα. Ότι έχει επιθυμήσει. Τα υλικά αγαθά που ποτέ δεν είχε φαντασθεί. Είναι μια ευχάριστη κατάσταση που ονομάζεται άνεση και ευμάρεια. Και έτσι εμφανίζεται ο κορεσμός των αισθήσεων. Παράλληλα ,ο άνθρωπος ενώ τα έχει όλα αντιλαμβάνεται μια πείνα και μια δίψα για περισσότερα αγαθά ,για συναρπαστικότερες απολαύσεις.

Ένα μάθημα Ζωής ...

Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων. Στόχος, να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου.  Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν. 

Ο αγώνας άρχισε.
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν :
"Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."
Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους. Ο κόσμος συνέχιζε:
"Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει.
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή.
Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή.
Τότε συνειδητοποίησε ότι... ήταν κουφός!!!
----------------
Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας.

Πάντοτε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης: "Σκέψου θετικά!". ΘΕΤΙΚΑ!


Συμπέρασμα:
Πάντα να κάνεις τον κουφό /-ή απέναντι σε όσους σου λένε ότι δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου ή να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑΣ ΚΟΥΦΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ

Πηγή: Αφύπνιση Συνείδησης

Η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης

Πίσω από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μας,
κρύβονται οι μεγαλύτερες δυνατότητές μας.
Οι φόβοι και οι ανασφάλειες 
είναι κίνητρα
τόλμης και δύναμης.

Η δυναμική διεκδίκηση των ατομικών δικαιωμάτων δεν υποδηλώνει εγωκεντρισμό και επιθετική διάθεση. Επιθετικότητα εκφράζουμε όταν για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας παραβιάζουμε τα δικαιώματα των άλλων και αδιαφορούμε για τις ανάγκες τους. Η επιθετικότητα ακόμα και αν μας προσφέρει κάποια αισθήματα αυτοδικαίωσης ή εκφόρτισης, μακροπρόθεσμα διαταράσσει τις σχέσεις μας και απομακρύνει του άλλους από κοντά μας.

Από την άλλη πλευρά η υποχωρητικότητα δημιουργεί αισθήματα καταπίεσης και η καταπίεση οδηγεί σε εκρήξεις. Η ψύχραιμη διεκδίκηση των ατομικών μας δικαιωμάτων είναι βασική προϋπόθεση για την δημιουργία αρμονικών σχέσεων.

Τα τρία είδη του ρητορικού λόγου - Αριστοτέλης

Ο Αριστοτέλης, στα τρία βιβλία του έργου του "ΤΕΧΝΗ, ΡΗΤΟΡΙΚΗ" περιγράφει τη ρητορική τέχνη, τα είδη και τα μέσα της. Ο φιλόσοφος όρισε τη ρητορική ως τέχνη της πειθούς, ταξινόμησε τους τρόπους πειθούς (επίκληση στη λογική, στο συναίσθημα και στο ήθος του ομιλητή) και πρόσθεσε ότι ο ρήτορας μεταχειρίζεται τους ρητορικούς συλλογισμούς, τα ἐνθυμήματα , και τα παραδείγματα . Καθώς, όμως, τα περισσότερα ἐνθυμήματα στηρίζονται σε ειδικούς τόπους , δηλαδή σε προκείμενες προτάσεις που προσιδιάζουν σε έναν συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο, ο φιλόσοφος θεώρησε στο σημείο αυτό αναγκαίο να καθορίσει τα είδη της ρητορικής, ώστε να είναι σε θέση ο ρήτορας να χρησιμοποιεί τους κατάλληλους κάθε φορά τόπους .