Η Ρωσία αποθεώνει το άδολο φως του Ελληνισμού: Πρώτο θέμα στα ΜΜΕ η αφή της φλόγας στην Ολυμπία. Εδώ, σκοτάδι…

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΖΕΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ.

olympia.gr

ΠΗΓΗ"ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΝΕΑ

Οι αρχαιολογικοί χώροι ανοίγουν για να υποδεχτούν τον κόσμο και το αυγουστιάτικο φεγγάρι

Περισσότεροι από 100 αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία και μουσεία στην Αττική αλλά και σε όλη την επικράτεια, από τη Ζώνη του Έβρου ως τη Φαιστό της Κρήτης και από το Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας μέχρι το Ηραίο της Σάμου, θα παραμείνουν ανοιχτοί τη βραδιά της 21ης Αυγούστου 2013, με αφορμή την αυγουστιάτικη Πανσέληνο.

Μουσικές συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, παρατηρήσεις, ξεναγήσεις και άλλες εκδηλώσεις ή και απλές επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους, τα μνημεία και τα μουσεία -όλα με ελεύθερη είσοδο- προσφέρονται από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, αυτήν τη βραδιά χαράς και αισιοδοξίας «Στο Φως του Φεγγαριού».

Σύμφωνα μάλιστα με ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, με αφορμή τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν, ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Πάνος Παναγιωτόπουλος ευχαριστεί δημόσια το επιστημονικό, φυλακτικό και λοιπό προσωπικό του υπουργείου, αλλά και όλους τους συντελεστές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, για την καθοριστική τους συμβολή στην επιτυχία αυτής της βραδιάς.

Επιπλέον, εκφράζει τις ευχαριστίες του και στους εκπροσώπους των τοπικών αυτοδιοικήσεων και των άλλων τοπικών φορέων για την υποστήριξη του θεσμού.

Για την περιοχή της Αττικής, οι αρχαιολογικοί χώροι της Ακρόπολης και του Σουνίου δεν θα παραμείνουν ανοιχτοί μετά τις 20.00 για τη βραδιά της πανσελήνου, για λόγους ασφάλειας των επισκεπτών εξαιτίας των έργων που εκτελούνται στους χώρους αυτούς. Ειδικότερα για το Σούνιο, όσοι επιθυμούν, μπορούν να απολαύσουν τον ναό του Ποσειδώνα από το γειτονικό ύψωμα, όπου η πρόσβαση είναι ελεύθερη.

Επίσης, στον λόφο του Φιλοπάππου (άνδηρο Πικιώνη) η Φιλαρμονική Ορχήστρα του δήμου Αθηναίων θα παρουσιάσει μουσική εκδήλωση με τίτλο «Στου Φιλοπάππου είναι η αγάπη μου κρυμμένη κάπου» (ώρα έναρξης 21.30). Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο η επίσκεψη στην περιοδική έκθεση «Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων- Το Πλοίο, οι Θησαυροί, ο Μηχανισμός» θα είναι δωρεάν (από τις 20:00 έως τις 23:00) και στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου Αθηνών θα δοθεί μουσική εκδήλωση, με την υποστήριξη της Εταιρείας Μουσείων Εστίασης ΑΕ με τη Λίνα Νικολακοπούλου και την Αργυρώ Καπαρού (ώρα έναρξης 21.00).

Τέλος, ο αρχαιολογικός χώρος του Αμφιαραείου θα πλημμυρίσει από ηχογραφημένη ορχηστρική μουσική, ενώ στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας θα τραγουδήσουν ο Βασίλης Λέκκας και η Μελίνα Κανά.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει επίσης η προσπάθεια να ενωθούν νοερά όσα νησιά του νότιου Αιγαίου συμμετέχουν στη γιορτή (Άνδρος, Πάρος, Αντίπαρος, Μήλος, Αμοργός, Σίφνος, Ίος, Κέα, Κίμωλος, Σαντορίνη, Σύρος, Ικαρία, Σάμος), καθώς στις 22:00 ή/και στις 23:00 θα ακουστεί το ποίημα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσιεθ Μεχίας» σε απαγγελία των Άντι Γκαρσία (1996, από την ταινία του, «Marcos Zurinaga Muerte en Granada»), Μάνου Κατράκη (1971, ελληνική απόδοση από τον Νίκο Γκάτσο, από το έργο του Σταύρου Ξαρχάκου «Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσιεθ Μεχίας»), Νότη Περγιάλη (δεκαετία του 1950, απόδοση στα Ελληνικά από τον Στάθη Σπηλιωτόπουλο).

ΠΗΓΗ"ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Γιατί οι Κινέζοι αντιμετωπίζουν με σεβασμό την Ελλάδα και δεν την αποκαλούν Greece

ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΠΙΔΑ και ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν οι Κινέζοι άκουσαν τη λέξη Hellas, προσπάθησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους. Για να τη γράψουν, χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά. Δηλαδή πήραν ένα ιδεόγραμμα που προφέρεται «σι», άλλο ένα που προφέρεται «λα», τα ένωσαν για να φτιάξουν τη λέξη «Σι-Λα» με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα.

Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει «ελπίδα» και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσιακού κινεζικού ημερολογίου.

Και τα δύο όμως μαζί, όταν ενωθούν, σημαίνουν «ο άλλος μεγάλος πολιτισμός». Αυτό για να δείτε με πόσο σεβασμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας. Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβολισμός για μια χώρα, όπως λένε, τόσο ταλαιπωρημένη και παράλληλα τόσο πλούσια σε Ιστορία και πολιτισμό, όπως η δική μας.

Οι Κινέζοι άλλωστε είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα «Greece» ή κάτι παρόμοιο.

Περίπου το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα «Σι-Λα».

ΠΗΓΗ"ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Το πιστό αντίγραφο του Παρθενώνα στην Αμερική

Αποτελεί πιστό αντίγραφο του αρχαίου Ελληνικού μνημείου τόσο σε διαστάσεις όσο και σε αναπαράσταση. Είναι φτιαγμένο από πωρόλιθο και μάρμαρο και βρίσκεται στη πόλη Marathon στο Centennial Park του Nashville. Μέσα στον Παρθενώνα βρίσκεται φυσικά και το άγαλμα της θεάς Αθηνάς, ύψους 13 μέτρων. Όλες οι κατασκευές στον Παρθενώνα του Nashville αποτελούν πιστά αντίγραφα , τόσο σε διαστάσεις όσο και σε σχέδια, των αρχαίων ελληνικών δημιουργημάτων. Το όνομα με το οποίο τον αποκαλούν ειναι "NAOS"...

 Ο Αμερικάνικος Παρθενώνας χτίστηκε το 1897 και είναι το μουσείο τεχνών της πόλης του Nashville. Σε αυτό το μουσείο βρίσκονται 63 πίνακες ζωγραφικής αμερικανών καλλιτεχνών του 19ου και 20ου αιώνα, πίνακες που είναι δωρεά του James M. Cowan.

http://www.nashville.gov/Parthenon/

 

πηγη"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

Ελεύθερη είσοδος στο Μουσείο της Ακρόπολης την 28η Οκτωβρίου

Με ελεύθερη είσοδο από τις 8 μμ. έως τις 8 μμ. και με θεματικές παρουσιάσεις από αρχαιολόγους-φροντιστές, το Μουσείο Ακρόπολης γιορτάζει την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 2012.

Οι θεματικές παρουσιάσεις γίνονται στο πλαίσιο της δράσης «Λαμπερές ιστορίες για τη φωτιά» και θα πραγματοποιούνται κάθε μία ώρα, ξεκινώντας από τις 10 π.μ. έως τις 6 μ.μ.

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

πηγη"tvrnews.com

Βυζαντινό Μουσείο: Η τέχνη της Βιβλιοδεσίας

Τα πρώτα βιβλία ήταν μοναδικά. Δεν πρόκειται περί ρητορικής υπερβολής αλλά περί κυριολεξίας. Είμαστε άνθρωποι της κουλτούρας του τυπωμένου βιβλίου, που κυκλοφορεί σε εκατοντάδες και χιλιάδες αντίτυπα, που παράγεται...
βιομηχανικά, που ως υλικό αντικείμενο θεωρείται, σε κάποιον βαθμό, ευτελές και αναλώσιμο.
 
Πριν από δέκα και δεκαπέντε αιώνες το βιβλίο δεν ήταν απλώς χειροποίητο, ήταν προϊόν κοπιώδους χειρωνακτικής εργασίας. Κόστιζε στους βιβλιόφιλους να το αποκτήσουν και, αν τύχαινε να φθαρεί, δύσκολα το αντικαθιστούσαν. Η προστασία του ήταν πρώτο μέλημα. Από αυτή την πρακτική ανάγκη γεννήθηκε το επάγγελμα του «βιβλιοαμφιάστη», με δικά μας λόγια του βιβλιοδέτη, που εξελίχθηκε στην τέχνη της βιβλιοδεσίας, η οποία παρουσιάζεται στην έκθεση «Η τέχνη της βιβλιοδεσίας. Από το Βυζάντιο στη σύγχρονη εικαστική δημιουργία», που εγκαινιάζεται την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου, στις 8.00 μ.μ., στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στην Αθήνα (Βασ. Σοφίας 22).

Είναι μειωτικό να χαρακτηρίσει κανείς με τον τρέχοντα όρο «εξώφυλλα» τα εξήντα δείγματα βυζαντινών και μεταβυζαντινών βιβλιοδεσιών από τον 11ο ως τον 19ο αιώνα, από τη Συλλογή χειρογράφων και παλαιτύπων του Βυζαντινού Μουσείου και την Ελληνική Βιβλιοθήκη του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης». Δυο ξύλινες ορθογώνιες πλάκες αγκαλιάζουν προστατευτικά χειρόγραφες σελίδες από πάπυρο ή περγαμηνή, βγαλμένες από τα χέρια ειδικευμένων μοναχών ή επαγγελματιών αντιγραφέων από ιδιωτικά καλλιγραφεία σε όλη τη βυζαντινή επικράτεια. 

Ντύνονται με βελούδο, μετάξι και πορφύρα. Επενδύονται με χρυσό και ασήμι. Κοσμούνται με πολύτιμους λίθους, με ελεφαντοστό και παραστάσεις από σμάλτο. Φτερωτοί δράκοι, γρύπες, δικέφαλοι αετοί, τρίτωνες, κρίνα και άνθινες μπορντούρες, ανάγλυφα αποτυπωμένα, διακοσμούν δερμάτινα καλύμματα. «Κλείστρα», περίτεχνα μεταλλικά ελάσματα, συγκρατούν τα δύο μέρη του καλύμματος προστατεύοντας την ευαίσθητη περγαμηνή από τις αλλαγές της θερμοκρασίας και την υγρασία. «Γόμφοι», διακοσμητικά μεταλλικά καρφιά, σε σχήμα άνθους, κουμπιού ή αμυγδάλου, στις τέσσερις γωνίες κάθε πλευράς προφυλάσσουν τη βαρύτιμη διακόσμηση από την τριβή στο ράφι και τη φθορά.

Αντικείμενα τέχνης που μαρτυρούν τις εξελίξεις στην τέχνη κάθε εποχής, οι «σταχώσεις», οι βιβλιοδεσίες των Βυζαντινών, αποτελούν επίσης «πηγή για την ιστορία, την πολιτική, την οικονομία και τα πνευματικά ρεύματα κάθε εποχής», λέει στο «Βήμα» η βυζαντινολόγος Νίκη Τσιρώνη, η οποία επιμελείται την έκθεση μαζί με την Αναστασία Λαζαρίδου, διευθύντρια του Βυζαντινού Μουσείου. «Οι πολυτελείς σταχώσεις της μέσης βυζαντινής εποχής, τις οποίες συναντούμε κυρίως σε ευαγγελιστάρια και λειτουργικά κείμενα, αρκετά εκ των οποίων ήταν διπλωματικά δώρα, λειτουργούσαν ως επίδειξη πλούτου και επιβεβαίωση του κύρους της Εκκλησίας και της αυτοκρατορικής αυλής που είχαν παραγγείλει την κατασκευή τους. Οι παραστάσεις που τις διακοσμούν απεικονίζουν, εκτός από τη Σταύρωση, την Ανάσταση και άλλα θρησκευτικά θέματα, και ζητήματα που απασχόλησαν τη βυζαντινή κοινωνία, όπως η εικονομαχία».

Δυτικοί και ανατολικοί λαοί ακολούθησαν τη βυζαντινή παράδοση των πολυτελών σταχώσεων. Κωνσταντινουπολίτες λόγιοι μετέφεραν, μετά την άλωση της Πόλης, τη βιβλιοδετική τεχνογνωσία στα νεόκοπα τυπογραφεία της Δύσης και στην ενετοκρατούμενη Κρήτη. «Οι δερματόδετες βιβλιοδεσίες των κρητικών εργαστηρίων με την πυκνή διακόσμηση με έγκαυστα σχέδια ταξιδεύουν ως τη βιβλιοθήκη του Καρδινάλιου Βησσαρίωνα και σε άλλες φημισμένες βιβλιοθήκες», μας εξηγεί η Νίκη Τσιρώνη. «Αργότερα, στη διάρκεια των πρώτων αιώνων της οθωμανικής κυριαρχίας, η βιβλιοδεσία ατονεί, γεγονός που μαρτυρεί την ένδεια των Ελλήνων αλλά και την έλλειψη σκοπού και διάθεσης. Οι λιγοστοί βιβλιοδέτες εργάζονται σε μοναστήρια, συντηρώντας παλαιά βιβλία ακολουθώντας τη βυζαντινή τεχνική, ενώ η βιβλιοδεσία των χρόνων της Επανάστασης ακολουθεί κατά κανόνα δυτικά πρότυπα, από τα οποία εμπνέονται εκείνη την εποχή οι έλληνες ενθεγέρτες διανοούμενοι».

Την ιστορία της τέχνης της βιβλιοδεσίας αφηγείται εποπτικό υλικό (φωτογραφίες, εισαγωγικά κείμενα και αναλυτικές περιγραφές), το οποίο συνοδεύεται από οπτικοακουστικό βίντεο σε καλλιτεχνική επιμέλεια της Véronique Magnes.

Οι εικαστικοί Βένια Δημητρακοπούλου και Δημήτρης Ξόνογλου αναπτύσσουν, στο πλαίσιο της έκθεσης, διάλογο με την τέχνη της βιβλιοδεσίας μέσα από σύγχρονες δημιουργίες τους ενώ στον ίδιο χώρο εκτίθενται έξι συλλεκτικά αντίτυπα του βιβλίου «Κασσιανή η Υμνωδός» της Νίκης Τσιρώνη, φιλοτεχνημένα το καθένα από έναν εικαστικό, τον Μάρκο Καμπάνη, τον Χρήστο Μαρκίδη, τον Χρήστο Μποκόρο, τον Κώστα Παπατριανταφυλλόπουλο, τη Φωτεινή Στεφανίδου και τον Πάνο Φειδάκη.

Ένας βιβλιοδετικός πάγκος του 19ου αιώνα από την Αλεξάνδρεια, εργαλεία και δείγματα υλικών γραφής συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση με διπλή λειτουργία: ως εκθέματα και ως υλικό για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που πλαισιώνει την έκθεση. Συνοδεύεται από ντοκιμαντέρ του Άκη Χατζηαντωνίου και προσφέρει σε παιδιά άνω των εννέα ετών αλλά και σε ενήλικες την εμπειρία της βιβλιοδεσίας.

Την έκθεση συνδιοργανώνουν το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και η Ελληνική Εταιρεία Βιβλιοδεσίας. Αφορμή της στάθηκε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Στουδίτης», στο οποίο η Ελλάδα συμμετέχει με άλλες πέντε ευρωπαϊκές χώρες, με στόχο τη μελέτη βυζαντινών και μεταβυζαντινών βιβλιοδεσιών. Στην προετοιμασία της συνεργάστηκαν ο ιστορικός του βιβλίου Κωνσταντίνος Σπ. Στάικος, ο εκδότης και βιβλιοδέτης Μπάμπης Λέγγας και ο παλαιογράφος Ζήσης Μελισσάκης.

Πού και πότε

Πού: Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (Μέγαρο της Δούκισσας της Πλακεντίας, Βασ. Σοφίας 22)

Πότε: 19 Σεπτεμβρίου 2012 ως 13 Ιανουαρίου 2013

πηγη'tromaktiko

Θα τα επιστρέψουν στην Ακρόπολη;

«Αδέσποτα» θραύσματα του Παρθενώνα, από το γλυπτό του διάκοσμο κυρίως, τα οποία βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο ενδέχεται να επιστρέψουν στην Ελλάδα -αν όχι στο σύνολό τους, τουλάχιστον όμως κάποια από αυτά- εφ΄ όσον επιτευχθεί η συνεργασία, την οποία εισηγήθηκε στην τελευταία σύνοδο της Ουνέσκο τον περασμένο Ιούνιο, το Μουσείο Ακρόπολης.

Αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως μινωϊκή έπαυλη από το 1.400 π. Χ.

Ένα σημαντικό μινωικό κτίριο που χρονολογείται ανάμεσα στα 1.600 – 1.400 π.Χ. έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στη θέση Γαϊδουροφάς στην Ανατολή Ιεράπετρας και σε υψόμετρο 900 μέτρων.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις πρόκειται για ένα σημαντικό κτίριο το οποίο με τα μέχρι τώρα χαρακτηριστικά που προκύπτουν από την ανασκαφή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως έπαυλη.

Να σημειωθεί, πως για την περιοχή κάνει λόγο στο ημερολόγιο του ο Άρθρουρ Έβανς όταν περνώντας από το σημείο το 1898, διαπίστωσε πως στο χώρο και παρά τις επιχώσεις, υπήρχαν αρχιτεκτονικά στοιχεία που μαρτυρούσαν την παρουσία μινωικού κτιρίου.